Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2014 r., sygn. II FSK 2597/12

Z przepisów Ordynacji podatkowej nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. Uzasadnia to stanowisko, że w takiej sytuacji nie było podstaw, aby wydatki takie oszacować, jako stanowiący element podstawy opodatkowania koszt uzyskania przychodów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia del. WSA Marek Olejnik, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. K.-J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 124/12 w sprawie ze skargi Z. K.-J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 24 listopada 2011 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. K.-J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie kwotę 3.600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w sprawie o sygn. akt I SA/Kr 124/12 oddalił skargę Z. K. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 24 listopada 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.

1.2. Z uzasadnienia wyroku wynika, że decyzją z dnia 9 sierpnia 2011 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określił zobowiązanie podatkowe w wysokości 351.500 zł z tytułu dochodów kapitałowych, uzyskanych w wyniku objęcia udziałów w spółce, mającej osobowość prawną, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Uzasadniając organ wskazał, że w 2006 r. Skarżący był udziałowcem w K. sp. z o.o. z siedzibą w Z. i obejmował w tej spółce udziały w zamian za aport w postaci nakładów na nieruchomość spółki. W deklaracji PIT-38 za ten rok wykazał koszty uzyskania przychodów równe przychodom z tytułu objęcia udziałów oraz brak dochodu. W toku postępowania kontrolnego nie przedstawił dowodów, potwierdzających poniesienie wydatku. Wskazał natomiast, że takie dowody są przechowywane w siedzibie spółki K. oraz spółki J. sp. z o.o. w Z., której zlecono wykonanie robót. Podatnik wskazał też, że z uwagi na rehabilitację po wypadku, upoważnił prezesa J., J. P.- B., do pobierania pieniędzy ze swojego konta. Organ wskazał następnie, że wartość udziałów, objętych przez Skarżącego, stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., zwana dalej : "u.p.d.o.f.") powstający w momencie wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej przedstawił także sposób ustalania kosztów uzyskania przychodów, wynikający z art. 22 ust. 1e u.p.d.of., wskazując, że należy brać pod uwagę faktycznie poniesione wydatki na nabycie składników majątku. Uznając że podatnik nie przedstawił dowodów na poniesienie wydatków, organ wyliczył przychód, dochód i należny podatek. Organ I instancji wskazał też, że odmówił przeprowadzenia części dowodów, wnioskowanych przez Skarżącego, a które nie miały znaczenia dla sprawy. W odwołaniu podatnik domagał się uchylenia decyzji i umorzenia postępowania względnie jej uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia. Zarzucił naruszenie art. 22 ust. 1e pkt 3 u.p.d.o.f. poprzez jego błędną interpretację i zastosowanie, błędne ustalenie stanu faktycznego i w konsekwencji błędne przyjęcie, że nie poniósł wydatków na nieruchomość, podczas gdy spółka K. nie posiadała środków własnych na prace budowlane. Ponadto zarzucono naruszenie szeregu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.: zwana dalej : "Ordynacja podatkowa"), w tym w szczególności art. 121, art. 122, art. 180 § 1, art. 187 § 1, art. 191, art. 200, art. 292 tej ustawy.