Wyrok NSA z dnia 25 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2713/12

W szczególnym przypadku, określonym hipotezą normy wywiedzionej z art. 6 ust. 4 u.p.s.d., chwila powstania obowiązku podatkowego nie musi pokrywać się ze zdarzeniem stanowiącym przedmiot opodatkowania. O ile otrzymanie przysporzenia pod tytułem darmym stanowi zdarzenie podlegające opodatkowaniu, o tyle obowiązek podatkowy powstaje dopiero z chwilą powołania się przez podatnika na tę okoliczność w sytuacji opisanej w omawianym przepisie. W konsekwencji przepisy dotyczące przedawnienia prawa do wydania decyzji wymiarowej należy w tym wyjątkowym wypadku stosować z uwzględnieniem szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego. Bieg terminu przedawnienia prawa do wydania decyzji wymiarowej rozpoczyna się w sytuacji określonej w art. 6 ust. 4 u.p.s.d. dopiero z chwilą powołania się przez podatnika na uzyskanie wskazanego w tym przepisie przysporzenia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 25 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 102/12 w sprawie ze skargi M. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 22 listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. F. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w sprawie o sygn. akt I SA/Kr 102/12 oddalił skargę M. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 22 listopada 2011 r. w przedmiocie podatku od spadków i darowizn.

1.2. Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że decyzją z dnia 24 sierpnia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego K. ustalił Skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn. W uzasadnieniu wskazano, że w trakcie prowadzonego postępowania w zakresie przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych w 2009 r. w związku z zakupem lokalu mieszkalnego położonego w K., Skarżąca oświadczyła do protokołu, że otrzymała darowiznę pieniężną w kwocie 115.000,00 zł od matki w gotówce, a darowizna nie została zgłoszona do opodatkowania. W związku z powołaniem się przez obdarowaną na otrzymaną 14 sierpnia 2009 r. darowiznę, organ I instancji, wezwał Skarżącą na podstawie art. 155 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej zwana : "Ordynacja podatkowa") do złożenia właściwego zeznania podatkowego. Po przeprowadzeniu postępowania podatkowego organ wydał decyzję w której ustalił podatek od spadków i darowizn w kwocie 19.145,00 zł. Skarżąca wniosła odwołanie od powyższego rozstrzygnięcia, zarzuciła naruszenie art. 120, art. 121, art. 122, art. 123, art. 124 w zw z art. 180§1, art. 187§1, art. 191, art. 197§1, art. 210 § 1 pkt 4 i pkt 6 Ordynacji podatkowej. Ponadto naruszenie art. 1 ust. 1 pkt 2, art. 4 ust. 1 pkt 5, art. 6 ust. 4, art. 5, art. 9, art.14 ust.1, ust. 2, ust. 3 pkt 1 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm. dalej zwana: "u.p.s.d.") w zw. z art. 3 ust. 3 ustawy z 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadku i darowizn i podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, polegające na ustaleniu zobowiązania podatkowego podatnika od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródła w podatku dochodowym od osób fizycznych. W odwołaniu zakwestionowano możliwość zastosowania art. 15 ust. 4 u.p.s.d.