Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 21 października 2014 r., sygn. I FSK 1571/13

Inwestor, który poniósł dodatkowe wydatki z powodu niesolidności wykonawcy, może żądać od niego ich zwrotu wyłącznie na podstawie noty księgowej, a nie refaktury.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki (spr.), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 21 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. L. P. B. - H. - T. "E." w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Kr 132/13 w sprawie ze skargi E. L. P. B. - H. - T. "E." w B. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 8 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. L. P. B. - H. - T. "E." w B. na rzecz Ministra Finansów kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organem.

1.1. Wyrokiem z 10 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 132/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę E. L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 8 października 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji podał, że we wniosku o wydanie tej interpretacji Skarżący wskazał, iż w dniu 12 sierpnia 2009 r. otrzymał od kontrahenta fakturę z 2 lipca 2009 r. z tytułu zastępczego usunięcia usterek w bloku mieszkalnym znajdującym się w K. Wyjaśnił, że w dniu 17 stycznia 2001 r. zawarto umowę, na mocy której Skarżący miał odremontować znaczną część tego budynku. Protokołem odbioru z 10 czerwca 2002 r. kontrahent odebrał obiekt bez zastrzeżeń. W 2007 r. zarządca budynku zgłosił jednak wady, w tym pęknięcia tynków w miejscach wskazujących na wady konstrukcji. Między stronami powstał spór dotyczący tego czy wady konstrukcji są skutkiem wadliwego wykonania czy wadliwego projektu. Mimo to zgłaszane usterki były usuwane przez Skarżącego na bieżąco. Dopiero pismem z 21 sierpnia 2008 r. Skarżący odmówił uznania wad w postaci odpadających tynków ze względu na upływ gwarancji, zaprzestając tym samym usuwania usterek. Ustalono jednak, że uprawnienia z tytułu rękojmi za wady nie wygasły. Kwotę wydatkowaną na usunięcie wadliwych tynków, wykonanie ich na nowo i pomalowanie mieszkań przez inne firmy po 21 sierpnia 2008 r. kontrahent przypisał w fakturze Skarżącemu, a ten uiścił wynikającą stąd kwotę. Skarżący nie dokonał odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury z 2 lipca 2009 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00