Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 16 września 2014 r., sygn. I FSK 317/14

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Hieronim Sęk, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 16 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 737/13 w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 17 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2003r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w L. na rzecz K. W. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1.1. Wyrokiem z dnia 6 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 737/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w sprawie ze skargi K. W. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 17 kwietnia 2013 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia 30 września 2010 r. w przedmiocie określenia nadwyżki podatku należnego nad naliczonym do wpłaty za styczeń 2003 r. Sąd stwierdził, że decyzje te nie mogą być wykonane do czasu uprawomocnienia się wyroku i zasądził na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że decyzją z dnia 17 kwietnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w L. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia 30 września 2010 r., którą określono K. W. nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym do wpłaty za styczeń 2003 r. Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że w styczniu 2003 r. K. W. bezpodstawnie odliczył podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup oleju napędowego, wystawionych przez: Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe E. oraz Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe H., ponieważ - jak ustalono w trakcie postępowania podatkowego - czynności opisane w tych fakturach nie zostały dokonane. Wbrew stanowisku podatnika organ odwoławczy uznał przy tym, że opisane zobowiązanie objęte postępowaniem nie uległo przedawnieniu. Bieg terminu przedawnienia rozpoczął się 1 stycznia 2004 r. i upływał z dniem 31 grudnia 2008 r. W sprawie zaistniały jednak zdarzenia powodujące jego przerwanie, o których mowa w art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.), to jest: zastosowano środek egzekucyjny, o którym podatnik został powiadomiony. W dniu 16 sierpnia 2006 r., na podstawie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia 14 lipca

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00