Wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2013 r., sygn. I OSK 829/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Irena Kamińska (spr.), Sędzia NSA Monika Nowicka, Sędzia del. NSA Janusz Furmanek, Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania, po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1918/11 w sprawie ze skargi J.U. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. odstępuje od zasądzenia od J.U. na rzecz Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 stycznia 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 1918/11 po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J.U. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość w punkcie 1. uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...]; w punkcie 2. stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; w punkcie 3. zasądził od Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej na rzecz skarżącego kwotę 200 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną:

Decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...] Wojewoda Podkarpacki ustalił lokalizację drogi dla inwestycji pn. [...]. Decyzja ta objęła m.in. J.U. oznaczoną nr [...].

Decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., [...] Minister Infrastruktury uchylił powyższą decyzję w zakresie w jakim zatwierdzała projekt podziału kilku nieruchomości i w tym zakresie orzekł co do istoty sprawy, natomiast w pozostałym zakresie utrzymał ww. decyzję w mocy.