Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. II OSK 2338/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska Szary (spr.) Sędziowie NSA Maciej Dybowski del. NSA Leszek Kiermaszek Protokolant asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego oraz J.B. i T. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 maja 2011 r. sygn. akt VII SA/Wa 277/11 w sprawie ze skargi B. D. i S. D. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargi kasacyjne.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 maja 2011r., sygn. akt VII SA/Wa C1, po rozpoznaniu sprawy ze skargi B. D. i S. D. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku i zasądził od organu na rzecz skarżących zwrot kosztów postępowania sądowego.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. Wojewoda Pomorski na podstawie art. 157 § 1 i 2, art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: k.p.a.) w zw. z art. 80 ust. 1 pkt 2, art. 81 ust. 1 pkt 2, art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku J. i T. B., stwierdził nieważność decyzji Naczelnika Miasta L. z dnia [...] lutego 1989 r.

W uzasadnieniu decyzji Wojewoda podał, że decyzją z dnia [...] lutego 1989 r. udzielono D. D. pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego na działce nr A przy ul. B. [...] (obecnie ul. S.) zgodnie z planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego miasta L. zatwierdzonym uchwałą nr [...] z dnia [...] grudnia 1972r. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w G.. Decyzja ta, w ocenie organu, dotknięta jest wadą rażącego naruszenia art. 5 ust. 1 pkt 6 i art. 29 ust. 5 ustawy Prawa budowlanego z dnia 24 października 1974r. (Dz. U. Nr 38 poz. 229 ze zm.), tj. przepisów obowiązujących w dacie jej wydania. Z akt postępowania zakończonego wydaniem pozwolenia na budowę wynika, że zatwierdzony projekt budowlany przewidywał budowę budynku usługowego (parter) - mieszkalnego (pierwsze i drugie piętro), przy czym wejście do części mieszkalnej budynku zlokalizowane zostało w niezabudowanym przejściu dla pieszych między budynkami położonymi w zabudowie szeregowej przy ul. S. [...] i [...] na działce nr B przy ul. S. [...] (a więc nienależącej do inwestora). W przejściu tym zaprojektowano drzwi i wejście na klatkę schodową do budynku położonego na działce A. Takie usytuowanie wejścia do budynku przy ul. S. [...] powoduje ciągłe naruszanie nieruchomości przy ul. S. [...] (nr B) bez wykazania się stosownymi uprawnieniami w tym zakresie. Konsekwencją tego jest rażące naruszenie art. 5 ust. 1 pkt 6 , art. 29 ust. 5 Prawa budowlanego z 24 października 1974 r. Doszło także, zdaniem organu, do naruszenia przepisów Kodeksu cywilnego - art. 140 i 143.