Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2013 r., sygn. I OSK 1325/12
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.), Sędzia del. WSA Ewa Kwiecińska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Karolina Kubik, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 62/12 w sprawie ze skargi M.D. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 marca 2012 r. II SA/Wa 62/12 oddalił skargę M.D. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
Dyrektor Izby Celnej w Białej Podlaskiej decyzją z dnia 28 czerwca 2011 r. działając na podstawie art. 105 pkt 10 i art. 188 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej, zwolnił M.D. ze służby w Izbie Celnej w Białej Podlaskiej Urząd Celny w Zamościu z dniem doręczenia decyzji, które nastąpiło w dniu 18 lipca 2011 r. W uzasadnieniu decyzji podał ,że w związku z prowadzeniem przeciwko ww. funkcjonariuszowi postępowania karnego w sprawie o popełnienie przestępstwa umyślnego ściganego z oskarżenia publicznego, został on zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych na mocy decyzji z dnia 5 maja 2008 r. na okres 3 miesięcy, który to okres zawieszenia został następnie decyzją z dnia 6 sierpnia 2008 r. przedłużony do czasu zakończenia postępowania karnego. Dwunastomiesięczny okres zawieszenia M.D. w pełnieniu obowiązków służbowych funkcjonariusza celnego upłynął, a prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne, które było przyczyną zawieszenia, nadal jest w toku (wniesiono do Sądu Rejonowego w Tomaszowie Lubelskim akt oskarżenia przeciwko ww. funkcjonariuszowi). W ocenie organu długotrwałe zawieszenie funkcjonariusza w pełnieniu obowiązków służbowych, wiąże się nie tylko z niemożnością pełnienia przez niego służby, ale powoduje również blokowanie etatu, niezbędnego dla prawidłowego funkcjonowania Urzędu Celnego. Powyższe koliduje z polityką kadrową oraz prawidłową i terminową realizacją zadań nałożonych na administrację celną. Wskazał także na aspekt finansowy, związany ze sprawą długotrwałego zawieszenia funkcjonariuszy celnych w obowiązkach służbowych, w postaci obowiązku wypłacania im w tym okresie 50% uposażenia.