Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2013 r., sygn. II GSK 115/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędziowie NSA Czesława Socha (spr.) Marzenna Zielińska Protokolant Sylwia Nerkowska po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "E." Spółka z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 grudnia 2012 r. sygn. akt III SA/Wr 196/12 w sprawie ze skargi "E." Spółka z o.o. w W. na rozstrzygnięcie Marszałka Województwa D. z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z budżetu Unii Europejskiej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 grudnia 2012 r. o sygn. akt III SA/Wr 196/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę E. Sp. z o.o. w W. na rozstrzygnięcie Marszałka Województwa D. nr [...] z dnia [...] kwietnia 2012 r. w przedmiocie negatywnego wyniku odwołania w sprawie odmowy podpisania umowy o dofinansowanie.

Sąd I instancji przy ponownym rozpoznaniu sprawy, a będąc związany oceną prawną i wskazaniami co do dalszego postępowania wyrażonymi w uchylonym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 grudnia 2011 r. o sygn. III SA/Wr 337/11, przyjął, że odmowa podpisania umowy o dofinansowanie projektu "Rewitalizacja Zamku w [...] - dawnego probostwa [...] celem dostosowania do wymogów [...]" w zakresie Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Dolnośląskiego na lata 2007-2013 była uzasadniona. Chodzi o ocenę na etapie weryfikacji dokumentów niezbędnych do zawarcia umowy o dofinansowanie projektu spółki, skoro powzięto istotne wątpliwości dla wyniku sprawy i możliwości zawarcia umowy. Wnioski dwóch spółek (strony skarżącej i spółki [...]Sp. z o.o.) zgłoszone w zakresie tego samego postępowania konkursowego nie stanowią jednej, niepodzielnej ekonomicznie inwestycji, a oba projekty zostały sztucznie podzielone przez wnioskodawców tak, aby każdy z niech uzyskał odrębną kwotę dofinansowania ze środków publicznych (po 8 milionów każdy) na wspólne w istocie przedsięwzięcie. Problem ten nie został dostrzeżony w fazie weryfikacji formalnej wniosku i dopuszczony do dalszego procedowania, czyli przejścia na etap zawarcia umowy. Nie zwalnia to jednostki zarządzającej z obowiązku zbadania przesłanek warunkujących zawarcie umowy. Zawarcie umowy ze spółką, mimo stwierdzonych w fazie postępowania kontraktowego wadliwości, prowadziłoby do nieważności czynności prawnej, jako sprzecznej z postanowieniami regulaminu postępowania konkursowego przyjętego przez instytucję zarządzającą, skoro projekt spółki od samego początku nie spełniał warunków UEFA, stanowiących element ogłoszenia o konkursie. Konsekwencją powyższego jest brak roszczenia o zawarcie umowy, a tym samym brak nałożenia na instytucję zarządzającą obowiązku zawarcia umowy, która mogłaby być egzekwowana w trybie art. 64 Kodeksu cywilnego w związku z art. 1047 § 1 k.p.c.