Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. I FSK 216/13

Przepis art. 240 § 1 pkt 5 O.p. wymaga, aby podstawą wznowienia były albo nowe okoliczności faktyczne, albo nowe dowody, albo jedne i drugie łącznie, jeśli zachodzą pozostałe przesłanki przewidziane przez ten przepis. Zatem, skoro strona nie odwołuje się do nowych dokumentów, a tylko do nowych okoliczności faktycznych z przedkładanych dowodów wynikających – okoliczności te winny być ocenione i zbadane.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA (del.) Wojciech Stachurski, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. I. P. sp. z o.o. z siedzibą w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 października 2012 r. sygn. akt I SA/Gd 893/12 w sprawie ze skargi F. I. P. sp. z o.o. z siedzibą w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 25 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług za styczeń 2008 r., po wznowieniu postępowania 1) uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w G. na rzecz F. I. P. sp. z o.o. z siedzibą w T. kwotę 7309 (siedem tysięcy trzysta dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 9 października 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 893/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę F. Spółki z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 25 czerwca 2012 r. w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług za styczeń 2008 r.

1.2. W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że w piśmie z 2 lutego 2011 r. spółka złożyła wniosek o wznowienie postępowania podatkowego zakończonego decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 1 czerwca 2009 r., w której organ ten utrzymał w mocy decyzję organu I instancji określającą spółce niższą od zadeklarowanej kwotę zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Jako podstawę prawną żądania spółka wskazała art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako "O.p."), a podstawą faktyczną była okoliczność otrzymania przez spółkę potwierdzenia dostarczenia towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). Wniosek strony o uchylenie decyzji ostatecznej w odniesieniu do części faktur wymienionych w załączniku do wniosku o wznowienie postępowania został przez organ uwzględniony. W odniesieniu do pozostałych wskazanych przez stronę faktur organ uznał, że przedłożone przez spółkę dokumenty nie potwierdzają jej uprawnienia do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT od WDT (0% zamiast 22%) i zmniejszenia w konsekwencji podatku należnego w rozliczeniu za wskazany miesiąc.