Wyrok NSA z dnia 3 października 2013 r., sygn. I FSK 1402/12

Samo zgłoszenie wniosków dowodowych nie powoduje automatycznie konieczności ich uwzględnienia i przeprowadzenia. Organy podatkowe nie mają obowiązku dopuszczenia każdego dowodu proponowanego przez stronę, jeżeli dla prawidłowego ustalenia stanu faktycznego adekwatne i wystarczające są inne dowody.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 3 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 19 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1563/11 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 30 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2005 r. do stycznia 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 5400 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1563/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej: "sąd pierwszej instancji") oddalił skargę A. K. (dalej: "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. (dalej: "organ odwoławczy") z dnia 30 września 2011 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2005 . do stycznia 2006 r.

2.1. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku sąd pierwszej instancji wskazał, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy uchylił w części decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. (dalej: "organ pierwszej instancji") z dnia 12 listopada 2010 r. w części dotyczącej określenia skarżącemu zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za marzec 2005 r., jednocześnie określając to zobowiązanie podatkowe w kwocie 1.230.720 zł, w pozostałej zaś części utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, t.j. w zakresie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące styczeń - luty 2005 r., kwiecień - grudzień 2005 r. i styczeń 2006 r.