Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 24 maja 2013 r., sygn. II FSK 1748/11
Jeżeli samoistny posiadacz nieruchomości nie został wskazany zgodnie z art. 21 P.g.k. w związku z art. 3 ust. 3 u.p.o.l. w ewidencji gruntów i budynków, to tym, samym nie mógł na nim ciążyć obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, lecz na ujawnionym w tej ewidencji właścicielu.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 marca 2011 r. sygn. akt III SA/Po 688/10 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia 20 sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości podatku od nieruchomości za 2003 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. na rzecz M. B. kwotę 1.540 (jeden tysiąc pięćset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M.B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. w przedmiocie określenia wysokości podatku od nieruchomości za 2003 r.
Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:
Prezydent Miasta P. decyzją z 6.09.2007 r. na podstawie art. 21 § 1 pkt 2, art. 207 i art. 210 ustawy z 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (obecnie: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.) oraz art. 2, 3, 4, 5 i 6 ustawy z 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (obecnie: Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm., dalej: u.p.o.l.) i uchwały Rady Miasta z 16.12.2003 r. ustalił skarżącej zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2003 r. w kwocie 15.938 zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca podniosła, że postanowieniem sądu z dnia 23.01.1998 r. stwierdzono nabycie przez nią spadku po mężu, a postanowieniem z 22.02.2007 r. stwierdzono nabycie spadku przez jej męża po jego zmarłych rodzicach. Do tego czasu stan prawny wchodzącej w skład spadków nieruchomości był nieuregulowany, a skarżąca nieruchomością tą nie władała i nie pobierała z niej żadnych pożytków. Powołując się na art. 3 ust. 3 u.p.o.l. podniosła, że w okresie, którego dotyczy wymiar podatku, musiał być jakiś użytkownik tej nieruchomości, który nią zarządzał i pobierał z niej pożytki.