Wyrok NSA z dnia 17 lipca 2014 r., sygn. II FSK 1660/12

Organy podatkowe ustalając wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku, niż dane wskazane w ewidencji. Przy wymiarze podatku od nieruchomości dla organów podatkowych wiążące są więc dane znajdujące się ewidencji gruntów i budynków, a organy podatkowe nie mogą dokonywać samodzielnych ustaleń w tej mierze. Od tej reguły nie zostały przewidziane żadne wyjątki, a zatem organy ustalające wysokość zobowiązań podatkowych nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane zawarte w ewidencji gruntów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Grażyna Nasierowska, Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 21 września 2011 r. sygn. akt I SA/Op 104/11 w sprawie ze skargi S.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 28 kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz S.S. kwotę 500 zł (słownie: pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 21 września 2011 r., sygn. akt I SA/Op 104/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. wydaną w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 r.

1.2. Ze stanu sprawy przyjętego do wyrokowania przez Sąd I instancji wynikało, że małżonkowie E. S. S. w dniu 21 października 1999 r. nabyli nieruchomość zlokalizowaną w N., składającą się z działek: nr 562/14 o pow. 0,1499 ha, niezabudowanej, przeznaczonej pod budownictwo przemysłowe; nr 562/11 o pow. 0,0737 ha, zabudowanej budynkiem biurowo-socjalnym, dwukondygnacyjnym, niepodpiwniczonym, o pow. użytkowej 503,89 m² oraz nr 562/19 o pow. 0,3393 ha, zabudowanej budynkiem barakowym, parterowym, niepodpiwniczonym, o konstrukcji drewnianej, o pow. użytkowej 412,45 m². Po wszczęciu postępowania podatkowego, Burmistrz N., decyzją z dnia 9 września 2009 r. ustalił E. i S. S. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości na 2006 r. w kwocie 10.971 zł. Do opodatkowania organ I instancji przyjął: budynki mieszkalne o powierzchni użytkowej 475,42 m², budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni użytkowej 412,45 m², grunty pozostałe o powierzchni 737 m² (działka pod budynkiem mieszkalnym) oraz grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 4.892 m². W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że podstawą wymiaru są dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z tymi danymi organ I instancji przyjął, że na działce nr 562/11 znajdują się dwa budynki mieszkalne, a na działce nr 562/19 budynek niemieszkalny. Uwzględnił również wyjaśnienia podatników, że w budynku mieszkalnym, położnym na działce 562/11 nie jest prowadzona działalność gospodarcza. Odnośnie gruntów wskazał, że w ewidencji gruntów działka nr 562/11 została uznana za grunt pod budynkiem mieszkalnym, natomiast działki nr 562/14 i 562/19 uznano za grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w związku z tym, że znajdują się w posiadaniu podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.