Wyrok NSA z dnia 1 marca 2012 r., sygn. II OSK 2454/10

Zgodnie z art. 56 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zw. z art. 64 ust. 1 tej ustawy nie można odmówić wydania decyzji o warunkach zabudowy, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Nadto - w obecnie obowiązującym stanie prawnym - przepis art. 1 ust. 2 u.p.z.p. nie może stanowić wyłącznej podstawy odmowy wydania takiej decyzji.

Teza od Redakcji

Dnia 1 marca 2012 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Bujko (spr.) Sędzia del. NSA Anna Żak Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A.S. i J.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 206/10 w sprawie ze skargi A.S. i J.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 lipca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A.S. i J.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie i nadbudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr ew. [...] w obrębie [...], położonej przy ul. P. w Warszawie.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] marca 2009 r. Prezydent m. st. Warszawy ustalił szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla przedmiotowej inwestycji.

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie, po rozpoznaniu odwołania A.S. i J.S., utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Organ wyjaśnił, że w przedmiotowej sprawie spełnione są wszystkie warunki wskazane w art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) Co najmniej jedna działka sąsiednia dostępna z tej samej drogi publicznej jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu. Teren planowanej inwestycji ma dostęp do drogi publicznej - ul. Pj. Istniejące uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego. Teren inwestycji, w związku z art. 5b ustawy z dnia 3 lutego 1995 roku o ochronie gruntów rolnych (Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 ze zm.) nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne. Organ odwoławczy podkreślił, że decyzja organu I instancji jest zgodna z przepisami odrębnymi. Określa ona rodzaj inwestycji, warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu wynikające z przepisów odrębnych, a w szczególności w zakresie warunków i wymagań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego, ochrony środowiska i zdrowia ludzi, obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji oraz wymagań dotyczących ochrony interesów osób trzecich. Do decyzji załączono wyniki analizy zagospodarowania obszaru oraz aktualne mapy, na których wyznaczono linie rozgraniczające teren inwestycji, obowiązującą linię zabudowy, granice obszaru analizowanego i parametry występującej na tym obszarze zabudowy.