Wyrok NSA z dnia 3 lutego 2012 r., sygn. II OSK 2190/10

Postępowanie dowodowe w postępowaniu o uzgodnienie projektu decyzji o warunkach zabudowy odbywa się na zasadach ogólnych. Na tle ustawodawstwa regulującego postępowania administracyjne (tj. k.p.a. i Ordynacji podatkowej), utrwalony jest pogląd, że niedopuszczalne jest stosowanie formalnej (legalnej) teorii dowodów przez twierdzenie, że daną okoliczność można udowodnić wyłącznie określonymi środkami dowodowymi.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędzia del. WSA Maciej Dybowski (spr.) Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 516/10 w sprawie ze skargi J. Ś. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2010 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 maja 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 516/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie ze skargi J. Ś. oddalił skargę J. Ś. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy.

W uzasadnieniu stanowiska Sąd ten przedstawił następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r. nr l.dz. [...] (dalej postanowienie z [...] stycznia 2010 r.) Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej Minister), po rozpatrzeniu zażalenia J. Ś. (dalej skarżąca), na postanowienie Stołecznego Konserwatora Zabytków (dalej Konserwator), działającego z upoważnienia Prezydenta miasta stołecznego Warszawy z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], odmawiające uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej na działce nr ew. [...] z obrębu [...] przy ulicy [...] w Warszawie, utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.