Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 maja 2010 r., sygn. IV SA/Wa 516/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 maja 2010 r. sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy - oddala skargę -

Uzasadnienie

IV SA/Wa 516/10

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] stycznia 2010 r, nr [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zwany dałej "Ministrem", po rozpatrzeniu zażalenia J. S., zwanej dalej "skarżącą", na postanowienie [...] Konserwatora Zabytków, zwanego dalej "Konserwatorem", działającego z upoważnienia Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...], odmawiające uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na rozbudowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej na działce nr ew.[...] z obrębu [...] przy ulicy [...] w W., utrzymał w mocy postanowienie organu I instancji.

Zaskarżone postanowienie wydane zostało w następującym stanie faktycznym.

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] Konserwator odmówił uzgodnienia projektu decyzji ustalającej warunki zabudowy dla planowanej inwestycji.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2009 r. l.dz. [...] Minister uchylił postanowienie Konserwatora w całości i przekazał temu organowi sprawę do ponownego rozpoznania. Przyczyną uchylenia postanowienia organu ł instancji było m.in. to, że w ocenie organu odwoławczego ustalenia faktyczne dokonane przez Konserwatora budziły wątpliwości, a rozstrzygnięcie nosiło cechy dowolności. W ocenie Ministra Konserwator nie wyważył w należyty sposób interesu społecznego i słusznego interesu strony, w szczególności nie wyjaśniając, na jakiej podstawie uznał, że planowana inwestycja wpłynie negatywnie na walory urbanistyczne [...], a w szczególności, że niemożliwa jest rozbudowa o część, która ma tak duże gabaryty i że planowana inwestycja naruszy willowo -ogrodowy charakter zabudowy.