Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r., sygn. II GSK 1656/11

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędziowie NSA Maria Jagielska (spr.) Joanna Kabat-Rembelska Protokolant Anna Wojtowicz Hess po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 14 kwietnia 2011 r. sygn. akt III SA/Po 134/11 w sprawie ze skargi W. J. na decyzję Dyrektora W. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie przyznania płatności bezpośrednich po wznowieniu postępowania 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w P.; 2. zasądza od Dyrektora W. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. na rzecz W. J. kwotę 380 (trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem objętym skargą kasacyjną Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. oddalił skargę W. J. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w P. z dnia [...] grudnia 2010 r. w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych po wznowieniu postępowania.

Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w Z. na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 40 ze zm.), dalej jako: ustawa o płatnościach, przyznał W. J. płatność bezpośrednią do gruntów rolnych na rok 2005 w łącznej wysokości 48771,56 zł, w tym JPO w kwocie 21.629,25 zł i UPO w kwocie 27.142,31 zł.

Po wznowieniu postępowania administracyjnego postanowieniem z dnia [...] maja 2010 r., organ I instancji decyzją z dnia [...] lipca 2010 r., na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o płatnościach, art. 138 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1973/2004 z dnia 29 października 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady zastosowania rozporządzenia rady (WE) nr 1782/2003 w sprawie systemów wsparcia przewidzianych w tytułach IV i IV a tego rozporządzenia oraz wykorzystania gruntów zarezerwowanych do produkcji surowców (Dz. Urz. UE Nr L 345 z 20.11.2004 r., str. 1 ze zm.), dalej jako: Rozporządzenie Nr 1973/2004, art. 51 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającym wspólne zasady dla systemów pomocy bezpośredniej w zakresie wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników (Dz. Urz. WE Nr L 141 z 30.04.2004 r., str. 18 ze zm.) oraz art. 151 § 1 pkt 2 k.p.a., uchylił swoją decyzję z dnia [...] kwietnia 2006 r. w całości i odmówił stronie przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na rok 2005 - z tytułu JPO i nałożył sankcję w wysokości 21629,25 zł oraz odmówił płatności z tytułu UPO i nałożył sankcję w wysokości 27142,31 zł. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że po wydaniu decyzji przyznającej świadczenie unijne wnioskodawca oświadczył, iż jesienią 2005 roku zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej na spornych gruntach, zbył gospodarstwo rolne z powodu niezdolności do pracy. Przedłożył on do organu akty notarialne potwierdzające dokonanie sprzedaży poszczególnych działek w 2005 r. Z tego powodu uznano, że na dzień wydawania decyzji skarżący nie był posiadaczem spornych gruntów. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 cyt. ustawy płatności przyznawane są wyłącznie osobie fizycznej będącej posiadaczem gospodarstwa rolnego (producentowi rolnemu) na będące w jej posiadaniu grunty rolne utrzymywane w dobrej kulturze rolnej, przy zachowaniu wymogów ochrony środowiska, a warunkiem otrzymania płatności jest posiadanie przez danego producenta działek o łącznej powierzchni nie mniejszej niż 1 ha. W ocenie organu I instancji wnioskodawca nie spełniał powyższych warunków na skutek zaprzestania prowadzenia działalności rolniczej. Nie było zaś możliwe przyznanie płatności bezpośrednich podmiotowi, który zbył działki przed wydaniem decyzji. W przypadku JPO i UPO procentowa różnica pomiędzy powierzchnią zadeklarowaną, a stwierdzoną w czasie kontroli wynosiła ponad 50%, wobec czego organ uznał za prawidłowe nałożone na skarżącego sankcje finansowe wskazane w art. 138 ust. 1 Rozporządzenia Nr 1973/2004, w okresie 3 kolejnych lat kalendarzowych. Organ zaznaczył, że przedmiotowe sankcje będą potrącane w przypadku składania przez wnioskodawcę wniosków o przyznanie płatności w kolejnych latach.