Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2017 r., sygn. II GSK 3976/16

Z kolei odnosząc się do przepisów prawa materialnego mających w sprawie zastosowanie zarzuca ich błędną wykładnię poprzez "niewyczerpujące rozpatrzenie całego materiału dowodowego", "nie udzielenie skarżącej niezbędnych pouczeń" czy też przez nieuwzględnienie "pośredniego" władania gruntami przez skarżącą. Tak skonstruowane zarzuty nie kwestionują prawidłowości wykładni, lecz odnoszą się do potencjalnej wadliwości postępowania, a tego nie można skutecznie zwalczać przez zarzut naruszenia prawa materialnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia del. NSA Stanisław Śliwa po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 kwietnia 2016 r., sygn. akt III SA/Łd 66/16 w sprawie ze skarg K. G. na decyzje Dyrektora Łódzkiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa decyzji w sprawie przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych po wznowieniu postępowania oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

I

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem objętym skargą kasacyjną, oddalił skargi K. G. na decyzje Dyrektora Łódzkiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) z dnia [...] listopada 2015 r. w przedmiocie stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa decyzji w sprawie przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na lata 2005, 2006, 2008 i 2009.