Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2012 r., sygn. I FSK 1241/12

Art. 20 § 2 ustawy nowelizującej Ordynacje podatkową winien być odczytywany w kontekście późniejszych zmian i towarzyszących im przepisów przejściowych w ten sposób, że do zobowiązań powstałych przed dniem 1 stycznia 2003 r. stosuje się zasady i terminy przedawnienia obowiązujące do tej daty, jeśli są korzystniejsze dla podatnika. Zatem kolejna nowelizacja Ordynacji podatkowej nie wpływa na możliwość zastosowania w okolicznościach sprawy przepisów wskazanych w art. 20 § 2 ustawy nowelizującej.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 czerwca 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 264/10 w sprawie ze skargi A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2002 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz A. L. kwotę 2152 zł (słownie: dwa tysiące sto pięćdziesiąt dwa złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 czerwca 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 264/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 7 grudnia 2009 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2002 r.

1.2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzje organów wydane zostały na podstawie ustaleń, z których wynikało, że w grudniu 2002 r. skarżący zaewidencjonował w rejestrze zakupu VAT i wykazał w deklaracji VAT-7 podatek naliczony z faktur dokumentujących zakup oleju napędowego, wystawionych przez "D." S. Z. Na podstawie art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 ze zm., dalej jako "u.p.t.u.") i § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 27, poz. 268 ze zm., dalej jako "rozporządzenie") organ zakwestionował prawo skarżącego do odliczenia podatku naliczającego z tych dokumentów, uznając, że nie potwierdzają one rzeczywistych transakcji.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00