Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2012 r., sygn. II FSK 617/11

Na gruncie prawa podatkowego podstawowe znaczenie dowodowe mają księgi podatkowe, pod warunkiem rzetelnego, tzn. zgodnego ze stanem rzeczywistym, ich prowadzenia (art. 193 § 1 i 2 w zw. z art. 3 pkt 4 O.p.). Z kolei księgi uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Oznacza to, że w księgach powinny być zapisane wszystkie zdarzenia (mające istotne znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego wynikającego z normy prawnej), które miały rzeczywiście miejsce. Skoro podatnik w prowadzonej ewidencji podatkowej uwzględnił trzy rachunki pochodzące od podmiotu nieistniejącego, to organy podatkowe, w świetle treści art. 193 § 4 O.p., miały obowiązek nie uznać jej dowód w rozumieniu § 1 art. 193 O.p.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia WSA del. Bartosz Wojciechowski, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 17 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 860/10 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 20 sierpnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 1.200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Bd 860/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę A. K. (zwanego dalej: skarżącym) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 20 sierpnia 2010 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 30 czerwca 2010 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego za 2005 r. w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanych na zasadzie określonej w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm. - zwanej dalej "u.p.d.o.f.") w kwocie 27.331,00 zł. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów 3 rachunki uproszczone - wystawione przez Z.Z. Zakład Budowlany Instalatorstwo - Malarstwo, ul. K. [...], [...] T., NIP [...] na łączną kwotę 38.600 zł nie potwierdzają rzeczywistego przebiegu operacji gospodarczych, czyniąc tym samym powyższą ewidencję nierzetelną w zakresie zaewidencjonowania do kosztów uzyskania przychodów wyżej wskazanych rachunków. Organ ustalił, że Z. Z. nie figuruje w ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta Miasta T. Ponadto, w Wojewódzkiej Ewidencji Ludności województwa kujawsko - pomorskiego nie ma osoby o takim imieniu i nazwisku, zameldowanej w tym województwie. W T. nie ma również adresu "ul. K. [...]", a wskazany na pieczęci firmy numer telefonu nie istnieje. NIP podany na rachunkach jest także nieprawidłowy. Tym samym Z. Z. nie istnieje również jako podatnik, co potwierdził Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w T.