Wyrok NSA z dnia 2 marca 2012 r., sygn. II FSK 1512/10

Interpretując art. 23 § 1 pkt 2 O.p. nie można pominąć wynikającego z art. 23 § 5 O.p. celu szacowania, jakim jest określenie podstawy opodatkowania w sposób jak najbardziej zbliżony do rzeczywistej, a więc podstawy ustalonej przy uwzględnieniu faktycznie osiągniętych przychodów i faktycznie poniesionych kosztów ich uzyskania. Nie może więc uzasadniać ustalenia podstawy opodatkowania w drodze szacowania sytuacja, gdy z wielkości przychodów można wywodzić konieczność zużycia materiałów w ilości większej niż wynikająca z dowodów potwierdzających ich nabycie (i poniesienie kosztów z tym związanych).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Anna Sokołowska, Sędzia del. WSA, Protokolant Agata Grabowska, po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Lu 872/09 w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 15 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Lu 872/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę K. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 15 października 2009 r., nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

Skarżący w 2006 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji opakowań drewnianych i wyrobów tartacznych pod nazwą PPH "F." K. W.. Kontrola przeprowadzona przez pracowników Urzędu Kontroli Skarbowej w L. w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. wykazała nieprawidłowości polegające na zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów na ogólną kwotę 351.826,82 zł, w tym: zawyżenie kosztów zakupu drewna w stanie okrągłym zarachowanych na podstawie dowodów wewnętrznych na kwotę 349.157 zł oraz nienależnie odliczone odpisy amortyzacyjne od suszarni na kwotę 2.668,92 zł. Wykazane nieprawidłowości skutkowały wydaniem przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. decyzji z dnia 29 stycznia 2009 r., określającej stronie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 98.699 zł. Dyrektor Izby Skarbowej w L., decyzją z dnia 27 kwietnia 2009 r., uchylił decyzję organu pierwszej instancji w całości i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia uznając, iż w postępowaniu podatkowym przeprowadzonym przez organ pierwszej instancji naruszono art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8,poz. 60 ze zm., dalej powoływanej jako O.p.). W toku postępowania kontrolnego nie przeprowadzono bowiem żadnej kalkulacji (ilościowej, wartościowej) dotyczącej możliwości uzyskania przez podatnika wskazanego przychodu ze zbycia wyrobów z drewna przy poniesionych kosztach na zakup surowca w wysokości przyjętej przez kontrolujących. Dyrektor zalecił też rozważenie zastosowania w sprawie art. 23 O.p. i określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania.