Wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 marca 2010 r., sygn. I SA/Lu 872/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Małgorzata Siwiec, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 marca 2010 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, po rozpatrzeniu odwołania K. W. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...], nr [...] w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 98.699 zł utrzymał decyzję organu pierwszej instancji w mocy.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej argumentował, że K.W. w 2006 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie produkcji opakowań drewnianych i wyrobów tartacznych pod nazwą "A". Kontrola przeprowadzona przez pracowników Urzędu Kontroli Skarbowej w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. wykazała nieprawidłowości polegające na zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów na ogólną kwotę 351.826,82zł, w tym: zawyżenie kosztów zakupu drewna w stanie okrągłym zarachowane na podstawie dowodów wewnętrznych na kwotę 349.157 zł oraz nienależnie odliczone odpisy amortyzacyjne od suszarni na kwotę 2.668,92 zł.

Wykazane nieprawidłowości skutkowały wydaniem przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej decyzji z dnia [...], nr [...] określającej stronie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 98.699 zł.

Po rozpatrzeniu odwołania strony od powyższej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...], nr [...], uchylił decyzję organu pierwszej instancji w całości i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia uznając, iż postępowanie podatkowe przeprowadzone przez organ pierwszej instancji dotknięte zostało wadą naruszenia art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej. Dyrektor Izby Skarbowej podnosił, że w toku postępowania kontrolnego nie przeprowadzono żadnej kalkulacji (ilościowej, wartościowej) dotyczącej możliwości uzyskania przez podatnika wskazanego przychodu ze zbycia wyrobów z drewna przy poniesionych kosztach na zakup surowca w wysokości przyjętej przez kontrolujących. Stąd też materiał dowodowy w tym zakresie - w ocenie organu odwoławczego - podlegać powinien uzupełnieniu przy pomocy środków dowodowych określonych w art. 181 Ordynacji podatkowej. Dyrektor Izby Skarbowej wskazał również na ewentualne rozważenie zastosowania w sprawie art. 23 Ordynacji podatkowej i określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania.