Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2011 r., sygn. II OSK 1889/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.) sędzia NSA Alicja Plucińaska - Filipowicz sędzia del. WSA Mirosława Pindelska Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej G. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 kwietnia 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 1756/09 w sprawie ze skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 08 kwietnia 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 1756/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...], stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, zasądził od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz skarżącego A. W. kwotę 200 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 146 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej k.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku A. W. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr stwierdzającą, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2007r. nr [...] została wydana z naruszeniem prawa, jednocześnie orzekło o odmowie jej uchylenia, gdyż w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej treści decyzji dotychczasowej. W uzasadnieniu organ stwierdził, że ponowna analiza zaskarżonej decyzji oraz całości materiału dowodowego sprawy daje podstawę do uznania, że decyzja Kolegium z dnia [...] kwietnia 2009 r. wydana w wyniku wznowienia postępowania, nie narusza prawa. Organ uznał, za bezsporne w sprawie, że zaistniały podstawy do wznowienia postępowania, albowiem A. W. bez własnej winy nie brał udziału w postępowaniu. Niemniej prawidłowo SKO uznało, że w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca decyzji z dnia [...] września 2007r. o utrzymaniu w mocy decyzji Prezydenta m.st. Warszawy nr [...] z dnia [...] marca 2007 r. W takim przypadku zgodnie z art. 151 § 2 k.p.a. organ ogranicza się do stwierdzenia, że wydanie decyzji nastąpiło z naruszeniem prawa oraz do wskazania okoliczności, z powodu których nie uchylił decyzji, tak jak w rozpoznawanej sprawie. Zastosowanie art. 146 § 2 k.p.a. ma miejsce wtedy, gdy nowa decyzja odpowiadałaby w swojej treści decyzji dotychczasowej. Do takiego rozstrzygnięcia dochodzi wtedy, gdy wszystkie okoliczności sprawy ustalone na podstawie całokształtu materiału dowodowego przemawiają za tym, że nie ma żadnych podstaw do wydania innej decyzji, niż dotychczasowa. W odniesieniu do zarzutów skarżącego organ stwierdził, że zarzut, iż Kolegium nie dysponuje pełnym i wystarczającym dla potrzeb prowadzonego postępowania materiałem dowodowym nie są zasadne. Akta sprawy zawierają całą dokumentację zgromadzoną w toku postępowania od dnia złożenia wniosku inwestora z dnia [...] kwietnia 2006 r., zatem zarzut o braku dokumentu "wniosku z dnia 5 grudnia 2005 r., o warunki zabudowy" nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia zapadającego w tej sprawie. Odnośnie zarzutów merytorycznych dotyczących "możliwości komunikacyjnych dla planowanej inwestycji" Kolegium stwierdziło, ze kwestia ta nie mogła być brana pod uwagę przez organ odwoławczy przy wydawaniu decyzji z dnia [...] września 2007 r. w postępowaniu zwykłym, skoro w jego ocenie Prezydent m.st. Warszawy prawidłowo ustalił, że planowana inwestycja jest zgodna z warunkami art. 61 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm., dalej jako "u.p.z.p."). Organ wskazał, iż stosownie do art. 64 ust. 1 w zw. z art. 56 tej ustawy nie można odmówić ustalenia warunków zabudowy, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Analiza treści decyzji Prezydenta m. st. Warszawy oraz zgromadzonego materiału dowodowego, ze szczególnym uwzględnieniem analizy sposobu zagospodarowania terenu sąsiadującego z terenem planowej inwestycji, dokonanej zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ( Dz. U. Nr 164, poz. 1588, dalej jako rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r.), zdaniem organu, nie daje podstaw do przyjęcia, iż istnieje podstawa do odmowy ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji. Warunek dostępu do drogi, wymieniony w art. 61 ust. 1 pkt 2 u.p.z.p. spełniony jest zawsze wtedy, gdy na przedmiotową działkę można się dostać - zgodnie z prawem, z drogi publicznej. W przedmiotowej sprawie warunek ten jest spełniony, gdyż teren inwestycji ma dostęp do drogi publicznej - ul. [...] za pośrednictwem drogi wewnętrznej - ul. [...]. Ponadto zgodnie z art. 63 ust. 2 u.p.z.p. decyzja o warunkach zabudowy nie narusza własności i uprawnień osób trzecich. Organ stwierdził, że naruszono art. 10 § 1 k.p.a., wada ta została naprawiona i nie ma wpływu na merytoryczną treść decyzji z dnia [...] września 2007 r., bowiem wznowienie postępowania wykazało, że decyzja ta w całości pozbawiona była wadliwości materialnej. Prawidłowo zatem Kolegium w zaskarżonej decyzji z dnia [...] kwietnia 2009 r. uznało, że w sprawie nie zachodzi przesłanka negatywna z art. 146 § 2 k.p.a. i w wyniku wznowienia postępowania w sprawie zakończonej decyzją z dnia [...] września 2007 r. wydana byłaby decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej.