Wyrok NSA z dnia 16 czerwca 2011 r., sygn. II OSK 1084/10

Dnia 16 czerwca 2011 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms /spr./ sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia del. WSA Zbigniew Ślusarczyk Protokolant asystent sędziego Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2011 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej O. z siedzibą w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 stycznia 2010 r. sygn. akt II SA/Gl 743/09 w sprawie ze skargi O. z siedzibą w R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku Białej z dnia [...] czerwca 2009 r. Nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 stycznia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę O. w R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku -Białej z dnia (...) czerwca 2009 r. uchylającą decyzję Burmistrza P. z dnia (...) marca 2009 r. w przedmiocie odmowy lokalizacji inwestycji celu publicznego.

W dniu 20 grudnia 2007 r. inwestor "A" S.A. w W. wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji sieci transmisji danych systemu (...) firmy S. (w postaci wieży kratowej o wysokości 50 m, na której zostaną zainstalowane anteny sektorowe oraz radioliniowe) na działce nr (...) położonej w P. przy ul. G. (...)

Decyzją z dnia (...) marca 2009 r. Burmistrz P. odmówił ustalenia warunków lokalizacji inwestycji celu publicznego, powołując się na art. 1 ust. 2 pkt 1 i art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). W uzasadnieniu organ wskazał, że zamierzenie inwestycyjne zlokalizowane zostało w terenie, gdzie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił moc i nie obowiązuje nowy plan, stąd też możliwe jest wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Jednakże w wyniku analizy urbanistycznej, przeprowadzonej zgodnie z art. 54 oraz 61 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalono, że wnioskowane zamierzenie inwestycyjne narusza ład przestrzenny, godząc w interes publiczny, gdyż nie znajduje akceptacji społecznej. Wnioskowane przedsięwzięcie niezgodne jest z art. 1 ust. 2 pkt 1, pkt 2 oraz pkt 9 powołanej ustawy, który stanowi, że w planowaniu przestrzennym uwzględnia się wymagania ładu przestrzennego, urbanistyki i architektury, walory architektoniczne, krajobrazowe i potrzeby interesu publicznego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ład przestrzenny oznacza ukształtowanie przestrzeni tworzące harmonijną całość. Wnioskowane zaś przez Spółkę "A" usytuowanie pięćdziesięciometrowej wieży i montaż anten stanowić będzie dysonans w analizowanym obszarze i jest niezgodne z funkcją otoczenia, tj. obszaru o intensywnej zabudowie jednorodzinnej nie przekraczającej 2 kondygnacji, z dużą ilością zieleni (działki, ogródki oraz tereny rekreacyjno-spacerowe).