Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 20 maja 2011 r., sygn. II OSK 907/10

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz (spr.) Sędzia del. WSA Mariola Kowalska Protokolant Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2011r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. akt II SA/Rz 329/09 w sprawie ze skargi K. W. na decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odroczenia terminu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2009 r., sygn. akt II SA/Rz 329/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie ze skargi K. W. uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odroczenia terminu rozbiórki obiektu budowlanego i zasądził od Wojewody Podkarpackiego na rzecz skarżącego K. W. kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Z akt sprawy wynika, iż decyzją z dnia [...] listopada 1978 r. Prezydent Miasta Rzeszowa udzielił W. W. pozwolenia na rozbudowę istniejącego kurnika na działce położonej w R. przy ul. [...]. W decyzji tej zastrzeżono, iż budynek ten ma charakter czasowy - 5 lat z możliwością przedłużenia.

W toku postępowania zainicjowanego przez K. W., a dotyczącego rozbiórki przedmiotowego obiektu, pismem z dnia 22 kwietnia 2003 r. W. W. zwrócił się do Prezydenta Miasta Rzeszowa z prośbą o odroczenie rozbiórki spornego obiektu w oparciu o przepis art. 39 ustawy Prawo budowane z dnia 24 października 1974 r. oraz o zezwolenie na wykorzystywanie go w sposób dotychczasowy do czasu zagospodarowania terenów otaczających obiekt zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Podniósł także, że w marcu 1995 r. wystąpił o przedłużenie okresu użytkowania przedmiotowego budynku. Brak odpowiedzi na ten wniosek potraktował jako zgodę na dalsze jego użytkowanie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00