Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2011 r., sygn. II FSK 1116/10

Względy techniczne o których mowa w art.1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych, dotyczyć mogą wyłącznie okoliczności faktycznych niezależnych od woli przedsiębiorcy i wynikających ze złego stanu technicznego przedmiotu opodatkowania, których skutkiem jest brak możliwości wykorzystania nieruchomości dla celów gospodarczych z powodu niespełnienia określonych wymogów technicznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędzia NSA (del.) Teresa Porczyńska, Protokolant Aleksandra Brach, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 17 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Sz 712/09 w sprawie ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 3 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za okres od marca do grudnia 2007 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w sprawie o sygnaturze akt I SA/Sz 712/09, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) dalej u.p.p.s.a., oddalił skargę W.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 3 czerwca 2009 roku w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za okres od marca do grudnia 2007 roku. Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 3 czerwca 2009 r. nr SKO. [...] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta W., który wydał nakaz płatniczy Nr [...], ustalając W.K. łączne zobowiązanie pieniężne za okres od marca do grudnia 2007 r. w wysokości 11.232 zł, w tym podatek rolny w kwocie 134 zł, podatek leśny w kwocie 25 zł oraz podatek od nieruchomości w kwocie 11.073 zł. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 11 lutego 2009r., sygn. akt I SA/Sz 451/08, uchylił powyższą decyzję, stwierdzając, iż została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, tj. art., art. 121, 122, 124 oraz art. 210 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia 3 czerwca 2009 r., wydaną po ponownym rozpatrzeniu sprawy utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. Kolegium wyjaśniło, że podatek od nieruchomości jest podatkiem niezależnym od tego, jak i czy w ogóle posiadacz wykorzystuje grunt, jakie wystąpiły przeszkody, uniemożliwiające mu wykorzystywanie gruntu zgodnie z jego zamiarami, jakie ponosi nakłady na jego utrzymanie, jaki i czy w ogóle grunt przynosi mu dochód, itp. Podatek od nieruchomości należny jest z tytułu posiadania majątku w postaci gruntów nierolnych i nieleśnych oraz budynków. Natomiast, o wysokości podatków decyduje wyłącznie powierzchnia gruntu w metrach kwadratowych, status przedsiębiorcy posiadany przez podatnika (w przypadku podatku od nieruchomości) i odpowiednia do tego stawka podatku uchwalona przez Radę Miejską w W. na podstawie upoważnienia ustawowego i w granicach wskazanych przez ustawę. Jeżeli właścicielem gruntu, budynku czy budowli jest przedsiębiorca, to wszystkie grunty posiadane przez taką osobę, z mocy prawa związane są z działalnością gospodarczą, co wynika z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 roku Nr 95, poz. 613). Kolegium dodało, że ustawa wprowadziła jeden wyjątek. W sytuacji gdy grunty, budynki i budowle posiadane przez przedsiębiorcę nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, co skutkuje tym, że grunty i budynki opodatkowuje się stawką niższą, jak za grunty i budynki pozostałe. Wyjątkiem tym jest taki stan techniczny gruntu czy budynku, który nie pozwala wykorzystywać ich do działalności gospodarczej, czyli taki stan techniczny gruntu, budynku lub budowli, który nie pozwala na ich wykorzystywanie gospodarcze w jakiejkolwiek działalności z uwagi na stan zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi. Dalej organ wskazał, że skarżący jest przedsiębiorcą wpisanym do ewidencji działalności gospodarczej, prowadzonej przez Burmistrza Miasta W. Konsekwencją tego jest to, że wszystkie posiadane przez niego grunty niewolne i nieleśne, budynki niemieszkalne i budowle są związane z działalnością gospodarczą bez względu na to, jak faktycznie skarżący je wykorzystuje. Organ stwierdził też, że strona podnosząc, że działka nr 5651 ze względów technicznych nie nadaje się do wykorzystania w działalności gospodarczej, błędnie uznała ograniczenia budowlane wynikające z decyzji o warunkach zabudowy. Względy techniczne zachodzą wówczas, gdy prowadzenie działalności gospodarczej na gruncie zagraża życiu lub zdrowiu ludzi, przy czym chodzi o niemożność prowadzenia jakiejkolwiek działalności, np. z powodu skażenia gruntu chemicznego, radiologicznego, biologicznego, itp. Organ argumentował, że działka skarżącego nie znajduje się w takim stanie technicznym, który wykluczyłby jej związek z działalnością gospodarczą, gdyż grunt nie jest dotknięty żadną wadą techniczną.