Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. II FSK 1639/10

Sieć uzbrojenia terenu w postaci telekomunikacyjnych linii kablowych stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, a tym samym - także art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), , Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 kwietnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wr 808/09 w sprawie ze skargi T. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia 21 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 r. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 21 kwietnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu sygn. akt III SA/Wr 808/09 oddalił skargę T. S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia 21 września 2009 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004 r.

Sąd pierwszej instancji przedstawiając w uzasadnieniu stan faktyczny sprawy wskazał, że spółka w dniu 17 marca 2004 r. złożyła korektę deklaracji, w pozycji "budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej". W wyjaśnieniu wskazano na okoliczność powstania, w wyniku inwestycji, nowych środków trwałych podlegających opodatkowaniu i zlikwidowania niektórych urządzeń telekomunikacyjnych. W skorygowanej deklaracji podano łączną kwotę podatku na 319.609,20 zł. W dniu 29 grudnia 2008 r. spółka złożyła kolejną korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za 2004 r. wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. W uzasadnieniu podano, że korekta deklaracji na podatek i związana z tym nadpłata w podatku wynika ze zmniejszenia podstawy opodatkowania budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, o wartość linii telekomunikacyjnych w postaci kabli miedzianych i światłowodowych instalowanych w kanalizacjach oraz szaf telekomunikacyjnych. W ocenie strony powyższe składniki majątkowe nie stanowią budowli, w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 121, poz. 844 ze zm.), zwanej dalej u.p.o.I. Linie telekomunikacyjne nie są trwale związane z gruntem, nie łączy je związek techniczno-funkcjonalny z kanalizacją (nie są jej elementami składowymi). Natomiast szafy telekomunikacyjne nie powstały w procesie budowlanym, nie są trwale związane z fundamentem. Łączną kwotę podatku wskazano na sumę 184.068,50 zł. Spółka stwierdziła, że tylko kable ułożone bezpośrednio w ziemi mogą być uznane za budowle w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (D. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.), a tym samym za budowle w rozumieniu art. 1 a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l.