Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2011 r., sygn. II FSK 1856/09

Artykuł 137 § 3 Ordynacji podatkowej ma na celu nie tylko umożliwienie mocodawcy dokonania wyboru sposobu reprezentacji w danym postępowaniu, ale również ochronienie samego pełnomocnika. Bez względu na zakres udzielonego pełnomocnictwa, to pełnomocnik - poprzez obowiązek dołączenia do akt każdej sprawy stosownego dokumentu - decyduje bowiem o tym, czy będzie zastępował stronę w zakresie, w jakim został umocowany.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień (sprawozdawca), Sędziowie NSA Tomasz Zborzyński, del. WSA Beata Cieloch, Protokolant Magdalena Gródecka, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. sp. z o.o. z siedzibą w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Gl 293/09 w sprawie ze skargi L. sp. z o.o. z siedzibą w Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 19 stycznia 2009 r., nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od L. sp. z o.o. z siedzibą w Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. akt I SA/Gl 293/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę L. sp. z o.o. w Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 19 stycznia 2009 r. utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S. z dnia 3 listopada 2008 r. w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku Strony z dnia 28 sierpnia 2008 r. o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, powyższy wniosek wraz z korektą deklaracji CIT-8 za 2004 r. złożył (wskazując na działanie w imieniu Spółki) M. J. - Prezes Zarządu Spółki Biuro Rachunkowe J. sp. z o.o. Z uwagi na nieprzedłożenie stosownego pełnomocnictwa dla osoby podpisanej na wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego, na podstawie art. 155 § 1, art. 169 § 1 oraz art. 75 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) dalej w skrócie "o.p.", wezwał Spółkę (pismem z dnia 30 września 2009 r., doręczonym w dniu 13 października 2008 r.) do usunięcia braków formalnych tego wniosku poprzez jego uzupełnienie m. in. o podpisy osób uprawnionych do reprezentacji Spółki (zgodne z wpisem do KRS), bądź złożenia pełnomocnictwa, z którego wynikałoby umocowanie dla M. J. do złożenia przedmiotowego wniosku. Odpowiedzi na wspomniane wezwanie udzielił M. J. Na piśmie tym przed podpisem widnieje skrót "z up.", a poniżej zostały maszynowo naniesione nazwiska M.K. oraz R.N., co - jak domniemywał organ podatkowy - miało sugerować, że w/w podpisał pismo w imieniu tych osób, jednakże i do tego pisma nie zostało dołączone żadne pełnomocnictwo. W piśmie tym M. J. poinformował, że wniosek o stwierdzenie nadpłaty został podpisany przez niego na podstawie pełnomocnictwa udzielonego w dniu 15 stycznia 2008 r. przez M. K. i R. N. Podniesiono, że pełnomocnictwo to jest pełnomocnictwem ogólnym do reprezentowania L. sp. z o.o. przed organami podatkowymi i zostało uprzednio złożone "do akt podatnika znajdujących się w posiadaniu organu podatkowego". Za niezrozumiałe i bezpodstawne uznano zatem żądanie złożenia osobnego pełnomocnictwa w związku ze złożeniem wniosku o stwierdzenie nadpłaty i podkreślono, że wspomniane pełnomocnictwo ogólne jest wystarczającą podstawą dla podpisywania pism kierowanych do organów podatkowych.