Wyrok NSA z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. II FSK 27/11

Dopiero od momentu złożenia pełnomocnictwa do akt konkretnej sprawy aktualizują się procesowe obowiązki i uprawnienia pełnomocnika w określonym postępowaniu. Złożenie pełnomocnictwa jest wyrazem woli występowania w danym postępowaniu. Organ nie może zastępować strony w tym zakresie i doszukiwać się istnienia pełnomocnictwa w aktach wszystkich wiadomych mu spraw toczących się przed tym organem, innymi organami administracyjnymi czy też sądami. Zgłoszenie pełnomocnictwa musi być konkretne i wskazywać, że dotyczy określonego postępowania i że celem jego złożenia jest reprezentowanie podatnika w tym właśnie postępowaniu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędziowie NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), WSA del. Anna Sokołowska, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 6 października 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 580/09 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 16 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Białymstoku, 2) zasądza od A. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 430 (słownie: czterysta trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 października 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w sprawie ze skargi A. S. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B.z dnia 16 października 2009 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. Decyzją z 30 lipca 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił skarżącemu wysokość należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie innej niż zadeklarowana w zeznaniu. Organ pierwszej zauważył, że ilości i wartości gazu wynikające z zabezpieczonych dowodów nie zostały udokumentowane fakturami oraz nie zostały zewidencjonowane w księdze przychodów i rozchodów skarżącego.