Wyrok NSA z dnia 8 września 2010 r., sygn. II OSK 1616/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms sędzia NSA Jacek Chlebny (spr.) sędzia del. WSA Małgorzata Masternak-Kubiak Protokolant Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 8 września 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. B. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 630/09 w sprawie ze skargi R. B. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...)lutego 2009 r. nr (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 24 czerwca 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. B. T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) lutego 2009 r. o odmowie stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zaskarżoną do Sądu decyzją z (...) lutego 2009 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody Mazowieckiego z (...) października 2007 r. odmawiającą na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2000 r. Nr 28, poz. 353 ze zm.) stwierdzenia posiadania przez R. B. T. obywatelstwa polskiego. W uzasadnieniu tej decyzji organ wskazał, że w sprawie bezspornym było, że wnioskodawczyni, obecnie posiadająca obywatelstwo izraelskie, urodziła się w dniu (...) maja 1951 r. w miejscowości R. (Izrael), jako dziecko pochodzące ze związku małżeńskiego A. i E. Matka wnioskodawczyni posiadała obywatelstwo izraelskie, wobec czego pozytywne rozstrzygnięcie wniosku o stwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego, w świetle art. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25), było uzależnione od ustalenia, że drugi z rodziców wnioskodawczyni (ojciec) był obywatelem polskim w dniu jej narodzin. Zdaniem organu odwoławczego, przedłożone i zgromadzone w toku postępowania dowody nie pozwalały na przyjęcie tego rodzaju oceny, albowiem z zaświadczeń dotyczących odbywania przez A. K. służby wojskowej w Siłach Zbrojnych Izraela (zaświadczenia z (...) listopada 2005 r. i z (...) grudnia 2008 r.) wynikało, że pozostawał on zarejestrowany w siłach rezerwowych armii izraelskiej od (...) października 1950 r. do (...) lutego 1952 r. Okoliczność ta, rozumiana jako wstąpienie do służby wojskowej w państwie obcym bez zgody właściwego organu wypełniała dyspozycję art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 7, poz. 44 ze zm.), skutkując utratą przez ojca wnioskodawczyni obywatelstwa polskiego z mocy prawa z dniem wstąpienia do wojska izraelskiego.