Wyrok NSA z dnia 31 stycznia 2008 r., sygn. II OSK 1920/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Włodzimierz Ryms /spr./ Sędziowie sędzia NSA Jacek Chlebny sędzia del. WSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 września 2006 r., sygn. akt IV SA/Wa 1509/06 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2006 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia utraty obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 września 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. K. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2006 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r., po rozpatrzeniu odwołania S. K., Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców uchylił decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] września 2006 r. stwierdzającą utratę obywatelstwa polskiego przez S. K. (poprzednio: S. A. K., urodzony [...] kwietnia 1928 r. jako obywatel polski) i odmówił stwierdzenia posiadania przez niego obywatelstwa polskiego. Zdaniem organu, skarżący utracił obywatelstwo polskie, stosowanie do przepisu art. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 7, poz. 44 ze zm.), w wyniku wstąpienia w 1948 r. do służby wojskowej w państwie obcym, bez zgody odpowiedniego organu. Służbę wojskową odbywał w latach 1948 - 1951 w wojsku izraelskim. Zatem, mając na uwadze treść wniosku skarżącego, utrata przez niego obywatelstwa polskiego, uzasadnia odmowę potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając skargę podzielił stanowisko Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców i stwierdził, że skarżący utracił obywatelstwo polskie w wyniku wstąpienia do służby wojskowej w państwie obcym. Jedynie przymusowe wcielenie do służby wojskowej lub faktyczny, obiektywny brak możliwości uzyskania zgody właściwego organu może wyłączyć stosowanie przepisów przewidujących utratę obywatelstwa w związku ze służbą w obcej armii. W ocenie Sądu nie można zgodzi się z zarzutem podnoszonym w skardze, że wcielenie do obcej armii nastąpiło wbrew woli skarżącego. Dobrowolne przyjęcie obywatelstwa izraelskiego przez skarżącego oznaczało zarazem jego zgodę na wypełnianie obowiązku służby wojskowej w Armii Izraelskiej. Skarżący nie występował o zezwolenie na podjęcie służby wojskowej w państwie obcym, mimo że podlegał obowiązkowi służby wojskowej w Polsce.