Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. II OSK 335/20

Cudzoziemcy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie: sędzia NSA Tomasz Zbrojewski sędzia del. WSA Grzegorz Antas (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 listopada 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 2091/19 w sprawie ze skargi R.I. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 czerwca 2019 r. nr DOiR-I-6270-88/2019/DC w przedmiocie odmowy potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 6 listopada 2019 r., IV SA/Wa 2091/19 oddalił skargę R.I. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: MSWiA) z 21 czerwca 2019 r. nr DOiR-I-6270-88/2019/DC w przedmiocie odmowy potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego.

W odniesieniu do ustaleń faktycznych i prawnych, które stały za wydanym orzeczeniem, Sąd I instancji stwierdził, że w wyniku rozpatrzenia wniosku z 14 grudnia 2018 r. złożonego przez R.I. Wojewoda [...] decyzją z 15 marca 2019 r. znak WSC-I.6122.11127.2018, działając na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. z 2018 r. poz. 1829), dalej: u.o.p., a także art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), dalej: k.p.a., odmówił potwierdzenia posiadania przez wnioskodawczynię obywatelstwa polskiego. Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie, organ wyjaśnił, że wnioskodawczyni urodzona 27 lutego 1947 r. w T.A., jako R.D., ślubne dziecko Z. i H., zwróciła się o potwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego w związku z nabyciem tego obywatelstwa przez urodzenie po ojcu na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 stycznia 1920 r. o obywatelstwie Państwa Polskiego (Dz. U. R.P. Nr 7, poz. 44 ze zm.), dalej: u.o.p.p. Żądanie to, zdaniem Wojewody [...], musiało zostać rozpatrzone odmownie, albowiem wnioskodawczyni nie wykazała, że ojciec (Z.D., urodzony w 1913 r.) w związku z wyemigrowaniem w 1924 r. z R., gdzie zamieszkiwał, do Palestyny nie utracił obywatelstwa polskiego po powstaniu Państwa Izrael na podstawie art. 11 pkt 2 u.o.p.p. Powyższe zdarzenie przekładałoby się na utratę obywatelstwa polskiego również przez jego małoletnią córkę (wnioskodawczynię). W tym zakresie organ zauważył, że w dacie, gdy ojciec wnioskodawczyni nabył obywatelstwo izraelskie (15 maja 1948 r.), miał on 34 lata i podlegał przepisom ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. Nr 25, poz. 220 ze zm.), dalej: u.p.o.w. Załączone przez wnioskodawczynię zaświadczenie z Wojska Obrony Izraela nie wyklucza jednoznacznie podlegania ojca służbie wojskowej w Izraelu. Jeżeli ojciec wnioskodawczyni był zaliczony do sił rezerwowych w Wojsku Obrony Izraela przed 19 stycznia 1951 r., spełniona zostałaby wynikająca z art. 11 pkt 2 u.o.p.p. przesłanka utraty obywatelstwa polskiego.