Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. I OSK 1156/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Lech Sędziowie sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) sędzia del. WSA Wojciech Mazur Protokolant st. inspektor sądowy Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Z. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 4 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Lu 694/09 w sprawie ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia (...) sierpnia 2009 r. nr (...) w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Lu 694/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia (...) sierpnia 2009 r. nr (...) w przedmiocie specjalistycznych usług opiekuńczych.
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż decyzją z dnia (...) sierpnia 2009 r. znak: (...) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie po rozpoznaniu odwołania Z. W. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy Niemce z dnia (...) czerwca 2009r., Nr (...) o odmowie odstąpienia od żądania zwrotu odpłatności za specjalistyczne usługi opiekuńcze.
W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że decyzją z dnia 12 stycznia 2009r. organ I instancji przyznał Z. W. specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi na okres od 22 stycznia do 31 grudnia 2009r., zobowiązując go jednocześnie - na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2005r. w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych - do uiszczania opłaty za te usługi w wysokości 3% kosztu usług tj. 0,36 zł za godzinę.
W dniu 27 marca 2009r. Z. W. złożył na mocy art. 104 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej wniosek o zwolnienie go z odpłatności za przyznane mu usługi.
Organy obu instancji nie uwzględniły wniosku, stwierdzając, że Z. W. nie spełnia ustawowych przesłanek, uzasadniających zwolnienie z odpłatności tj. nie można uznać, że jego sytuacja życiowa, choć trudna, stanowi "szczególny przypadek".