Wyrok NSA z dnia 15 marca 2010 r., sygn. II OSK 512/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) sędzia NSA Alicja Plucińska-Filipowicz sędzia del. WSA Bogusław Cieśla Protokolant Maciej Stojek po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2010 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej K. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 listopada 2008 r. sygn. akt II SA/Kr 676/08 w sprawie ze skargi K. H. i K. K. I. "[...]" Spółka z. o.o. z/s w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie. 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz K. H. kwotę 570 (pięćset siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 listopada 2008 r., sygn. akt II SA/Kr 676/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę K. H. i K. K. I. "[...]" z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd podał, że decyzją z dnia [...] grudnia 2007 r., Nr [...] Prezydent Miasta Krakowa, na podstawie art. 39, art. 42 i art. 44 w związku z art. 40 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. z 1999 r. Dz. U. Nr 15, poz. 139 ze zm.) w związku z art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80 poz. 717 ze zm.) oraz art. 7 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 121 poz. 1266) odmówił ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji pn.: "budowa kompleksu sportowo - apartamentowego z miejscami garażowymi, kortami tenisowymi na działkach nr [...] i [...] obr. [...] K. przy ul. [...] wraz z dojazdem, siecią wodno - kanalizacyjną i siecią gazową dodatkowo na działkach nr [...],[...],[...],[...],[...],[...] obr. [...] K. i nr [...] obr. [...] K.". Organ I instancji wskazał, że sprawa została wszczęta na wniosek K. H. i K. K. I. "[...]" Sp. z o.o. z siedzibą w K. z dnia [...] lipca 2003r. Z uwagi na brzmienie art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80 poz. 717), organ przeprowadził postępowanie zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisami ustaw wymienionych w art. 68 do art. 82 w brzmieniu sprzed nowelizacji. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (w brzmieniu sprzed nowelizacji), przeznaczanie gruntów na cele nierolnicze i nieleśne, tj. ustalenie innego niż rolnicze lub leśne użytkowania gruntu, dokonuje się tylko w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Dokonanie takiej zmiany nie jest możliwe w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Z wypisu i wyrysu z ewidencji gruntów i budynków wynika, że działka nr [...], działka nr [...], objęte wnioskiem stanowią grunty rolne, oznaczone w ewidencji gruntów jako rola klasy [...]. A zatem, w sprawie znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych, a ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji objętej wnioskiem stałoby w sprzeczności z art. 7 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych w związku z art. 85 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W ocenie organu, z uwagi na art. 43 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, nie można ustalić warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli zamierzenie jest sprzeczne z przepisami szczególnymi.