Wyrok NSA z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. I FSK 1857/09

Art. 19 ust. 1 ustawy o VAT z 1993 r. należy interpretować w taki sposób, że faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę, która rodziłaby u niego obowiązek podatkowy, nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku, nawet gdy pozostaje on w dobrej wierze, że wszedł w posiadanie towaru wykazanego na fakturze na podstawie skutecznej czynności cywilnoprawnej mającej miejsce pomiędzy nim a wystawcą faktury.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA (del.) Roman Wiatrowski, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. P. - H. D. S.A. we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 czerwca 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 247/09 w sprawie ze skargi P. P. - H. D. S.A. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 29 grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za XI 1998 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P. P. - H. D. S.A. we W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

Wyrokiem z dnia 26 czerwca 2009r., sygn. akt I SA/Wr 247/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę P. P. H. D. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 grudnia 2008 r.

2. Przedstawiony przez Sąd tok postępowania

2.1. Skarżąca spółka prowadziła w 1998 r. działalność gospodarczą w zakresie skupu - od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i przedsiębiorców - olejów przepracowanych. Urząd Skarbowy W. po przeprowadzonym postępowaniu w decyzją z dnia 30 września 1999r. dokonał określenia "D" Sp. z o. o. kwoty różnicy podatku od towarów i usług za listopad 1998r. Powyższa decyzja organu podatkowego pierwszej instancji stała się ostateczna, bowiem Strona nie złożyła odwołania.