Wyrok NSA z dnia 1 lipca 2010 r., sygn. II FSK 675/09

Istotą podatkowego postępowania jurysdykcyjnego jest wyjaśnienie przez organy podatkowe stanu faktycznego sprawy będącej przedmiotem postępowania zgodnie z zasadami tego postępowania, także poprzez przeprowadzenie postępowania dowodowego o którym mowa w Rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej, a następnie porównywanie go z podatkowoprawnym stanem faktycznym, a więc ogółem znamion stanu faktycznego zawartych w normach regulujących dany obowiązek podatkowy wynikający z materialnego prawa podatkowego i wreszcie wydanie rozstrzygnięcia jakim jest decyzja administracyjna.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Jerzy Rypina, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 6 października 2008 r. sygn. akt I SA/Gl 245/08 w sprawie ze skargi E. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 1.800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 października 2008 r., sygn. akt I SA/Gl 245/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę E. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 lutego 2008 r., nr [...], w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r.

Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 15 lutego 2008 roku skierowaną do E. M., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; zwanej dalej: Ordynacja podatkowa) i art. 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; zwanej dalej:u.p.d.o.f.), Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w C. z dnia 15 grudnia 2006 r. ustalającą wysokość zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach w kwocie 38.526 zł. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy stwierdził, że na podstawie informacji o wydatkach poniesionych przez E. i K. M., związanych z zakupem w 2002 r. nieruchomości za kwotę 100.000 zł oraz wykazanymi stratami z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej organ pierwszej instancji wszczął z urzędu postępowanie podatkowe, w trybie art. 20 ust. 1 i 3 u.p.d.o.f., za 2000, 2001 i 2002 rok. Postępowaniem objęto darowizny, pożyczki, obrót papierami wartościowymi, prowadzoną przez stronę działalność gospodarczą, prezenty z tytułu zawarcia w 1995 r. związku małżeńskiego ustalając, że małżonkowie mogli otrzymać od gości weselnych łącznie kwotę 24.900 zł i nie przedstawili dowodów na osiągnięcie dochodów z tytułu obrotu papierami wartościowymi. Organ pierwszej instancji uznał, że małżonkowie, na dzień 31 grudnia 1999 r., nie mieli możliwości zgromadzić zeznanej kwoty oszczędności w wysokości 445.000 zł i do rozliczenia za 2000 r. przyjął wysokość poniesionych przez małżonków wydatków w kwocie 162.869,95 zł oraz uzyskanych przychodów w kwocie 60.133,07 zł. Wyniki postępowania doprowadziły do wydania decyzji ustalającej stronie wysokość zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od dochodu nie znajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach za 2000 r.