Wyrok NSA z dnia 14 października 2009 r., sygn. I OSK 464/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łukaszewska- Macioch (spr.) Sędziowie Sędzia del. WSA Arkadiusz Despot- Mładanowicz Sędzia NSA Małgorzata Stahl Protokolant Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 14 października 2009r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Gubin od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 30 grudnia 2008 r. sygn. akt II SA/Go 759/08 w sprawie ze skargi Gminy Gubin na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubuskiego z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umowy najmu nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 30 grudnia 2008 r., sygn. akt II SA/Go 759/08 oddalił skargę Gminy G. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubuskiego z dnia [...] września 2008 r., nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia umowy najmu nieruchomości.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że uchwałą z dnia [...] sierpnia 2008r. nr [...] Rada Miejska w G., na podstawie art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), wyraziła zgodę na odstąpienie od obowiązku przetargowego trybu zawarcia z Kościołem Z. Z. "[...]", na okres 10 lat, umowy najmu części działki nr 106/40, obręb 4, o powierzchni 2460 m2, położonej przy ul. P. w G..
Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] września 2008r. nr [...] Wojewoda Lubuski, działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), stwierdził nieważność powołanej uchwały z powodu istotnego naruszenia prawa. Uzasadniając rozstrzygnięcie Wojewoda wskazał, że postanawiając w uchwale o wyrażeniu zgody na zawarcie w trybie bezprzetargowym umowy najmu na okres 10 lat części terenu stanowiącego własność Miasta G. wyłączono wynikający z art. 37 ust. 4 w związku z art. 37 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami obowiązek zawarcia umowy najmu nieruchomości na okres powyżej 3 lat po przeprowadzeniu przetargu. W ocenie organu nadzoru art. 37 ust. 2 i 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami wyróżnia dwie kategorie okoliczności, które zwalniają gminę od obowiązku sprzedaży lub oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu. Do pierwszej kategorii należą sytuacje enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w art. 37 ust. 2 powołanej ustawy, w tym sytuacja, gdy nieruchomość jest zbywana na rzecz kościołów i związków wyznaniowych, mających uregulowane stosunki z państwem, na cele działalności sakralnej. Do drugiej kategorii należy zaliczyć przypadki, w których rada gminy mocą uchwały zwalnia z obowiązku zbycia w drodze przetargu nieruchomości przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe lub na realizację urządzeń infrastruktury technicznej albo innych celów publicznych, jeśli te cele będą realizowały podmioty, dla których są to cele statutowe i których dochody przeznacza się w całości na działalność statutową (art. 37 ust. 3 ustawy). Zdaniem organu nadzoru, przesłanka przeznaczenia na "inny cel publiczny" nie może zależeć od subiektywnego przekonania podmiotu realizującego dany cel, lecz od obiektywnie zdefiniowanego celu w akcie rangi ustawowej jako cel publiczny, przy czym kryterium wyznacza w tym przypadku art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który wylicza katalog celów publicznych wskazując jednocześnie, że wszelkie inne cele publiczne nie mieszczące się w tym katalogu muszą wynikać z ustawy (art. 6 pkt 10). Charakter celu publicznego nie zależy zatem od przekonania o jego użyteczności dla ogółu społeczeństwa, ale od wyraźnego jego określenia w obowiązujących przepisach. W świetle powyższego organ nadzoru stwierdził brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku przeprowadzenia przetargu wynikającego z art. 37 ust. 3, jak również z art. 37 ust. 2 pkt 10 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który ma zastosowanie do wszystkich kościołów i związków wyznaniowych mających uregulowany stosunek z państwem pod warunkiem, że nieruchomość w planie zagospodarowania przestrzennego będzie przeznaczona na cele działalności sakralnej, gdy tymczasem grunty mające być przedmiotem umowy najmu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są na prowadzenie działalności rekreacyjno-sportowej.