Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2009 r., sygn. II FSK 1405/07

Jeżeli określony wydatek nie został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów, nie uwzględnienie tego wydatku jako kosztu nie narusza art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., ale stanowi o jego prawidłowym zastosowaniu w sprawie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędziowie: NSA Grzegorz Borkowski, WSA del. Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 30 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Ke 93/07 w sprawie ze skargi W. M. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 5 stycznia 2007 r. nr [...] oraz [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2001 i 2002 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. M. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach oddalił skargę W. M. na dwie decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2001 oraz rok 2002.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

W 2001 r. W. M. prowadził działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej i detalicznej artykułów spożywczych i przemysłowych oraz transportu krajowego i zagranicznego pod firmą "E.". Za 2001 r. wykazał dochód w wysokości 57.050,01 zł i zadeklarował podatek dochodowy w kwocie 12.549,04 zł. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzją z dnia 28 lipca 2006 r. określił zobowiązanie podatkowe skarżącego w wysokości 12.855 zł uznając, że zawyżył on koszty uzyskania przychodów o kwotę 4.733,40 zł, do kosztów tych zaliczając wydatek na zwrot kosztów przegranego procesu sądowego z kontrahentem. Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia 5 stycznia 2007 r. uchylił decyzję organu podatkowego pierwszej instancji i określił zobowiązanie podatkowe skarżącego w wysokości 9.534 zł aprobując wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wydatek na zwrot kosztów procesu, ale pomniejszył zadeklarowany przychód o kwotę 11.069,94 zł stwierdzając, iż wadliwie obliczono przychód ze sprzedaży, która powinna być opodatkowana podatkiem VAT według stawki 22%, a była przez skarżącego wadliwie opodatkowana podatkiem VAT według stawki 0%, bez uwzględnienia, że kwota wykazana na fakturze jest kwotą brutto (zawierającą podatek VAT mimo niewykazania go), przez co po obliczeniu należnego podatku kwota metodą "w stu" kwota przychodu uległa odpowiedniemu zmniejszeniu.