Wyrok NSA z dnia 21 sierpnia 2009 r., sygn. II FSK 887/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia WSA del. Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 marca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 2755/08 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 23 lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 2 marca 2009 r., III SA/Wa 2755/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 23 lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r.

2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez sąd pierwszej instancji stanie faktycznym: K. K. wystąpił o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji uznał bowiem, że naruszała ona w sposób rażący art. 21 ust. 1 pkt 110 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. - dalej: u.p.d.o.f.), przez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że podatnikowi nie przysługuje zwolnienie z opodatkowania należności zagranicznej. Opodatkowaniu w 2004 r. podlegał tylko dodatek zagraniczny, a nie należność zagraniczna. Ustawą z 12 listopada 2003r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2003r. Nr 202, poz. 1956, dalej: nowela) zmieniono art. 21 ust. 1 pkt 110 u.p.d.f. w ten sposób, że wprowadzono obowiązek pobierania podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń za pracę, ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, dodatku zagranicznego oraz zasiłków macierzyńskich wypłacanych członkom służby zagranicznej oraz pracownikom polskich jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Polski. Należność zagraniczna, jako świadczenie, którego nie wymieniono w noweli jest wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym. Stanowi nieopodatkowaną wartość świadczeń przysługujących pracownikom polskich jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Polski. Niezasadne jest zatem stanowisko, że późniejsza zmiana brzmienia ustawy, wyłączająca ze zwolnienia zarówno dodatek zagraniczny, jak i należność zagraniczną, miała charakter wykładni, której celem było wyeliminowanie wątpliwości wynikających z literalnego brzmienia przepisu. Skarżący podniósł, iż zgodnie z właściwością prawa podatkowego materialnego, przepisy te są bezwzględnie wiążące w czasie ich obowiązywania. Skoro ustawodawca zdecydował się na objęcie wyłączeniem od zwolnienia w późniejszym czasie należności pieniężnej, wcześniej wyłączenie ze zwolnienia w tym zakresie nie obowiązywało.