Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2008 r., sygn. I OSK 1173/07

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Lech Sędziowie NSA Irena Kamińska Małgorzata Pocztarek (spr.) Protokolant Magdalena Cieślak po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2007 sygn. akt II SAB/Wa 111/06 w sprawie ze skargi W. P. na bezczynność Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w Warszawie w przedmiocie nierozpatrzenia wniosku z dnia 2 marca 2004 r. oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2007 r., sygn. akt II SAB/Wa 111/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę W. P. na bezczynność Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. w przedmiocie nierozpatrzenia wniosku z dnia 2 marca 2004 r.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, że w dniu 2 marca 2004 r. skarżący zwrócił się z wnioskiem do Wojskowego Biura Emerytalnego w W. o wypłatę niedopłaconego uposażenia, tj. części dodatku specjalnego w uposażeniu za okres 12 miesięcy po zwolnieniu go z zawodowej służby wojskowej decyzją nr [...] MSWiA, z dniem [...]. We wniosku tym podał, że wobec zmiany przepisów uposażeniowych, a zwłaszcza z wejściem w życie § 36 Rozporządzenia MON z dnia 10 października 2000 r., który nie obowiązywał w dacie wydania decyzji przez WBE, konieczne jest wydanie nowej decyzji.

Wojskowe Biuro Emerytalne pismem z dnia 29 marca 2004 r. udzieliło skarżącemu odpowiedzi na pismo z dnia 2 marca 2004 r. i wskazało, że zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66) podstawę wymiaru emerytury lub renty dla żołnierzy zawodowych przeniesionych w stan nieczynny lub skierowanych do służby za granicą stanowi uposażenie należne na stanowisku służbowym zajmowanym ostatnio w wojsku lub przed skierowaniem do służby za granicą według stawek obowiązujących w dniu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej. Natomiast przepisy Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 października 2000 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego (Dz.U. z 2000 r. Nr 90, poz. 1005), które weszło w życie od dnia 26 października 2000 r., nie będą miały zastosowania do żołnierzy zawodowych, którzy od momentu obowiązywania przedmiotowego rozporządzenia złożyli wypowiedzenie stosunku służbowego albo w stosunku do których została wydana decyzja o zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej najpóźniej w terminie do dnia 31 grudnia 2000 r. Organ wskazał, że wobec tego, iż skarżący został zwolniony z zawodowej służby wojskowej w dniu 30 kwietnia 2000 r., a więc przed datą wejścia w życie rozporządzenia, nie był ponownie powołany do służby ani nie pozostawał w okresie wypowiedzenia w dniu wejścia w życie ww. rozporządzenia MON, brak było podstaw do pozytywnego rozpatrzenia odwołania. Podkreślił również, że zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 693, ze zm.) wydanie decyzji administracyjnej dotyczy roszczeń przysługujących z tytułu prawa do uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących żołnierzom w trakcie trwania czynnej służby wojskowej, a więc nie obliguje Wojskowego Biura Emerytalnego do wydania decyzji w tym zakresie.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00