Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2008 r., sygn. II OSK 17/08

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Hauser( spr. ) Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Protokolant Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 26 września 2007 r. sygn. akt II SA/Łd 877/07 w sprawie ze skargi A. Z., R. Z., W. M., K. P., M. P., E. K., K. P. i H. B. na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 26 września 2007 r. (II SA/Łd 877/07) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały Rady Miejskiej w Ł. z [...] ([...]).

W uzasadnieniu WSA stwierdził, że A. Z. i R. Z., W. M., K. P. i M. P., E. K., K. P. i H. B. (skarżący) wnieśli skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z dnia [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części miasta Ł., obejmującej obszar Lasu [...] wraz z otuliną (opubl. w Dzienniku Urzędowym Województwa Ł. Nr [...], poz. [...] z dnia [...]). Skarżący wnosili o: stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały oraz o zasądzenie od Rady Miejskiej w Ł. zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu swej skargi A. i R. Z. podali, iż są właścicielami nieruchomości przy ulicy [...] w Ł. na tzw. obszarze Lasu [...] i jego otuliny, dla którego to obszaru Rada Miejska w Ł. uchwałą z dnia [...] wprowadziła nowy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z tym planem nieruchomość skarżących znalazła się na terenie oznaczonym [...], dla którego w zakresie przeznaczenia wprowadzono rolnictwo z elementami gospodarki leśnej, ogrodnictwo gruntowe, szkółki drzewne, nieintensywną hodowlę zwierząt opartą o własną bazę paszową, gospodarkę rybną, agroturystykę, obsługę ruchu rekreacyjno-turystycznego, urządzenia związane z retencją wód powierzchniowych, a także dopuszczono istniejące w dniu wejścia w życie ustaleń planu - zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i zagrodową, gospodarczą związaną z podstawowymi potrzebami mieszkańców terenów objętych planem (zdrowia, oświaty, kultu religijnego, sportu, wypoczynku, handlu, gastronomii i inne) oraz obsługą ruchu rekreacyjno-turystycznego z wykluczeniem form powstałych w wyniku działań samowolnych (§ 13 ust. 16 pkt 1). Dodatkowo dla terenu [...] ustalono w zakresie gospodarowania m.in. traktowanie wszystkich istniejących form zagospodarowania (w tym zabudowy) o przeznaczeniu niezgodnym z w/w jako tymczasowy sposób zagospodarowania, a także zakaz utrwalania (przebudowy, rozbudowy, nadbudowy oraz odtwarzania) i sukcesywną likwidację wszystkich form zagospodarowania kolidujących ze środowiskiem i walorami krajobrazowymi niezgodnych z w/w lub ich restrukturyzację polegającą na ich dostosowaniu do w/w form, a dla istniejącej zabudowy o przeznaczeniu innym niż w/w dopuszcza się wyłącznie remonty bieżące i to z dalszymi ograniczeniami, a w zakresie infrastruktury technicznej m.in. wyklucza się stosowanie do celów grzewczych i bytowych nieekologicznych paliw (§ 13 ust. 16 pkt 3). Na tym terenie [...] dopuszczono wyjątkowo dla istniejących obiektów usługowych związanych z obsługą ruchu turystycznego powiększenie zabudowy o 20% pod warunkiem, że łączna powierzchnia zabudowy nie będzie większa niż 600 m- a projektowana zabudowa stanowić będzie integralny zespół z istniejącymi obiektami, jednorodny pod względem materiałów wykończeniowych, kolorystyki elewacji, stolarki, kształtu i kolorystyki dachu (§ 13 ust. 16 pkt 4) litera g) tiret 5 podtiret 1). Skarżący podkreślili, że są przedsiębiorcami i na swojej nieruchomości prowadzą działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług hotelowych od lat 90 -tych XX wieku i posiadają na swojej nieruchomości zespół budynków garażowo-hotelowych o powierzchni ok. 500 m2. W celu rozwoju tej działalności, stanowiącej źródło ich utrzymania potrzebują możliwości rozbudowy budynków, budowy nowych oraz rozwoju infrastruktury z nimi związanej. Ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego na wiele lat, pozbawiają ich tej możliwości, co oznacza, że zostali pozbawieni prawa do korzystania z własności tej nieruchomości i prawa prowadzenia działalności gospodarczej.