Wyrok NSA z dnia 27 marca 2008 r., sygn. II FSK 155/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędziowie NSA: Stefan Babiarz, Jan Rudowski (sprawozdawca), Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2008r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. F. sp. z o.o. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 kwietnia 2006 r. sygn. akt I SA/Gd 424/04 w sprawie ze skargi P. F. sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 6 maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości straty za 2001 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w G. na rzecz P. F. sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 590 (pięćset dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 424/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, w sprawie ze skargi F. sp. z o.o. w P. (dalej: Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 6 maja 2004 r., nr (...), w przedmiocie określenia wysokości straty za 2001 r. - oddalił skargę. Jako podstawę prawną wyroku podano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. (zwanej dalej: p.p.s.a.).

Uzasadniając wyrok WSA podał, że Dyrektor IS w G. decyzją z dnia 6 maja 2004 r. uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G. z dnia 22 września 2003 r. i określił Spółce wysokość straty za 2001 r. Powyższa decyzja wydana została w oparciu o następujący stan faktyczny sprawy.

Dyrektor UKS w G., w wyniku przeprowadzonej w Spółce kontroli skarbowej, wszczął postępowanie podatkowe w zakresie rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. Decyzją z dnia 22 września 2003 r. określił Spółce wysokość straty za 2000 r. i 2001 r., gdyż stwierdził nieprawidłowości polegające na zaniżeniu przychodów i kosztów uzyskania przychodów oraz zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów poprzez zaliczenie niezrealizowanych ujemnych różnic kursowych, zarachowanie składek P. oraz kosztów udzielonej gwarancji. Ponadto Spółka zawyżyła ceny zakupu trzody chlewnej nabywanej w P. S.A. w P. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki był skup i przetwórstwo żywca oraz sprzedaż mięsa i jego przetworów w kraju i na eksport. Trzodę chlewną do przerobu rzeźnego Spółka kupowała od lokalnych dostawców, a głównym kontrahentem był P. S.A., który dostarczał około 72% żywca. Organ stwierdził, że pomiędzy Spółką a P. zachodzą powiązania gospodarcze, kapitałowe i osobowe. Istniejące powiązania pomiędzy spółkami wywarły wpływ na wysokość cen stosowanych między nimi w rozliczeniach zakupu trzody chlewnej. Organ I instancji dokonał oszacowania dochodu w transakcjach pomiędzy wymienionymi podmiotami na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm. (zwanej dalej: u.p.d.o.p.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 1997 r. w sprawie sposobu i trybu określenia dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników - Dz. U. Nr 128, poz. 833 ze zm. (dalej rozporządzenie MF), stosując metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej. Jako cenę rynkową tuczników stosowaną przez podmioty niepowiązane przyjęto cenę w wysokości 4,829 zł za 1 kg wagi żywej, stosowaną przez P. S.A. wobec innych niezależnych kontrahentów.