Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2008 r., sygn. I FSK 650/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Jan Zając sędzia del. WSA Jerzy Płusa Protokolant Dariusz Rosiak po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 listopada 2005 r. sygn. akt I SA/Gl 650/05 w sprawie ze skargi S. A. i A. H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 lutego 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

 

UZASADNIENIE

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 24 listopada 2005 r., sygn. akt I SA/Gl 650/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę S. A. i A. H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 lutego 2005 r., nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług.

2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji ustalił, iż decyzją z 17 lutego 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego I instancji określającą podatnikom - wspólnikom zlikwidowanej spółki cywilnej "S.", zobowiązanie z tytułu podatku od towarów i usług za wrzesień 2000r. w kwocie 7.854 zł.

W uzasadnieniu decyzji zakwestionowano dwie faktury wystawione przez przedsiębiorcę M. C., dotyczącą zakupu złomu. W ocenie organów podmiot ten nie prowadził rzeczywiście działalności gospodarczej - wskazano, że mimo wielokrotnych prób dotarcia do właściciela firmy nigdy nie zastano go pod adresem wskazanym w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, nie zgłaszał się też do urzędu na wezwania wysyłane za pośrednictwem poczty. Organ pierwszoinstancyjny ustalił między innymi, że zakupy tej firmy dotyczyły jedynie towarów handlowych (złomu), natomiast w dokumentacji brak było wydatków stanowiących koszty prowadzenia działalności. Kontrole krzyżowe przeprowadzone przez urzędy skarbowe właściwe miejscowo dla siedzib kontrahentów tego przedsiębiorcy, wykazały, iż firmy te nie figurują w ewidencji podatników. Z kolei z dokumentów sprzedaży wystawionych przez ten podmiot wynikało, że cała sprzedaż dokonywana była na rzecz dwóch podmiotów gospodarczych - w obu jednym ze wspólników był skarżący A. H. Następnie organ I instancji powołał jako dowód w sprawie protokół z przesłuchania M. C. sporządzony przez Policję w trakcie prowadzonego przeciwko niemu postępowania karnego. Zeznał on, iż wyraził zgodę na założenie firmy zajmującej się skupem złomu w zamian za otrzymywaną od A. H. comiesięczną kwotę 600 zł. Wyjaśnił również, iż poza formalnościami związanymi z zarejestrowaniem firmy, nie brał udziału w jej prowadzeniu. Nigdy nie uczestniczył w jakichkolwiek rozmowach handlowych, nie dysponował własnym transportem, nie miał faktycznie składu złomu, nie rozliczał się z podatków i nie wypełniał jakichkolwiek deklaracji podatkowych. Nie widział też dokumentów księgowych firmy oraz nie składał podpisów na fakturach. Naczelnik Urzędu Skarbowego podniósł też, iż z przesłuchanych w charakterze świadków w postępowaniu podatkowym sąsiadów i rodziny M. C. wynika, iż w ich ocenie nie byłby on w stanie prowadzić działalności gospodarczej we wskazanym zakresie, w miejscu zgłoszonej działalności nigdy nie był składowany złom, jak również nie widzieli żadnych samochodów dostawczych. Organ wskazał, że z faktur znajdujących się w dokumentacji księgowej firmy M. C. wynikało, że nabyty przez spółkę skarżących towar został przez M. C. zakupiony w tych samych ilościach od nieistniejących firm. W ocenie organu towar nie został wprowadzony do obrotu, a w istocie był to jedynie obrót fakturami, mający na celu stworzenie sytuacji umożliwiającej wykorzystanie prawa podatkowego do uzyskania odliczenia podatku od towarów i usług. Wskazano przy tym, że na podstawie kontroli krzyżowych ustalono, iż faktury wystawione przez spółkę skarżących dokumentują transakcje, które zostały faktycznie przeprowadzone i pozostają bez wpływu na wielkość sprzedaży oraz na wielkość podatku należnego wykazanego w deklaracji podatkowej VAT-7 za wrzesień 2000 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00