Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 listopada 2005 r., sygn. I SA/Gl 650/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Ewa Karpińska, Asesor WSA Barbara Orzepowska-Kyć (sprawozdawca), Protokolant Anna Florek, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi S. A. i A. H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. nr [...] Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w C. na podstawie: art. 13 § 1 pkt 1, art. 21 § 1 pkt 1, art.21 § 3, art. 207 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) oraz art.10 ust.2, art.19 ust.1 i ust. 2, art. 27 ust.4, ust. 5 i ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. z 1993 r Nr 11, poz. 50 ze zm.), § 50 ust.4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 109, poz. 1245 ze. zm.), określił A. H.i S.A. wspólnikom zlikwidowanej spółki cywilnej "A" S.C., zobowiązanie z tytułu podatku od towarów i usług za [...] 2000 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w C. wskazał, że w wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej w zlikwidowanej spółce cywilnej "A" w C. w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za [...] 2000 r. organ podatkowy zakwestionował fakturę nr [...] z [...] 2000 r. oraz fakturę nr [...] z [...] 2000 r. wystawione przez Firmę "B" M. C. z siedzibą w C., dotyczącą zakupu złomu. Kwota podatku naliczonego wynikająca z tej faktury, została ujęta przez Spółkę w deklaracji podatkowej VAT-7 za [...] 2000 r. Nadto organ I instancji w oparciu o dokumenty znajdujące się w urzędzie ustalił, że M. C. prowadził działalność gospodarczą od [...] 2000 r. do [...] 2000 r. Składał też deklaracje podatkowe od podatku od towarów i usług VAT-7 za ten okres. W dalszej części uzasadnienia organ I instancji wskazał, że mimo wielokrotnych prób dotarcia do firmy M. C. nigdy nie zastano go pod adresem wskazanym w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Nie zgłaszał się też do urzędu, na wezwania wysyłane za pośrednictwem poczty. Pracownicy urzędu skarbowego ustalili, że siedziba firmy mieściła się w miejscu zamieszkania M. C. w małym domu, w zabudowie szeregowej z niewielkim ogródkiem. W trakcie trwania kontroli, pełnomocnik A. H. złożył w urzędzie skarbowym kserokopie dokumentów firmy M. C. "B" oświadczając, że dokumenty otrzymał od swojego mocodawcy. Dysponując tymi dokumentami organ pierwszoinstancyjny ustalił, że zakupy dotyczyły jedynie towarów handlowych (złomu), natomiast w dokumentacji firmy, brak było wydatków stanowiących koszty prowadzenia działalności. Kontrole krzyżowe przeprowadzone przez urzędy skarbowe właściwe miejscowo dla siedziby kontrahentów M. C., wykazały, iż firmy te nie figurują w ewidencji podatników. Z kolei z dokumentów sprzedaży wystawionych przez firmę M. C. wynikało, że cała sprzedaż dokonywana była na rzecz dwóch podmiotów gospodarczych s.c. "C", gdzie jednym ze wspólników był A. H. oraz spółki cywilnej "A". A. H. składając wyjaśnienia na okoliczność transakcji dokonywanych z firmą M. C. oświadczył, że oprócz faktur nie ma innych dowodów przyjęcia towaru. Następnie organ I instancji powołał, jako dowód w sprawie protokół z przesłuchania M. C. sporządzony przez Policję w trakcie prowadzonego przeciwko niemu postępowania karnego. M. C. zeznał, iż wyraził zgodę na założenie firmy, zajmującej się skupem złomu, w zamian za otrzymywaną od A. H. comiesięczną kwotę [...] zł. Wyjaśnił również, iż poza formalnościami związanymi z zarejestrowaniem firmy, nie brał udziału w jej prowadzeniu. Nigdy nie uczestniczył w jakichkolwiek rozmowach handlowych, nie dysponował własnym transportem, nie miał faktycznie składu złomu, nie rozliczał się z podatków i nie wypełniał jakichkolwiek deklaracji podatkowych. Nie widział też dokumentów księgowych firmy oraz nie składał podpisów na fakturach. Następnie Naczelnik Urzędu Skarbowego podniósł, iż przesłuchani w charakterze świadków w postępowaniu podatkowym sąsiedzi i rodzina M. C., zeznali, że jest on bezrobotny i utrzymuje się ze zbieractwa złomu i butelek. Ponadto wszyscy jednomyślnie stwierdzili, że M. C. nadużywa alkoholu i w ich ocenie nie byłby w stanie prowadzić działalności gospodarczej we wskazanym zakresie. Ponadto świadkowie zeznali, że w miejscu zgłoszonej działalności nigdy nie był składowany złom jak również nie widzieli żadnych samochodów dostawczych. Następnie organ I instancji wskazał, że z faktur znajdujących się w dokumentacji księgowej firmy M. C. wynikało, że nabyty przez spółkę "A" towar, został przez M. C. zakupiony, w tych samych ilościach od nieistniejących firm. Zatem organ I instancji uznał, iż towar nie został wprowadzony do obrotu. W ocenie organu podatkowego I instancji był to jedynie obrót fakturami, mający na celu stworzenie sytuacji, umożliwiającej wykorzystanie prawa podatkowego, do uzyskania odliczenia podatku od towarów i usług.