Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2005 r., sygn. FSK 1899/04

1. W postępowaniu sądowoadministracyjnym Naczelny Sąd Administracyjny, mocą art. 183 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi związany jest granicami skargi kasacyjnej, granice te zakreśla autor skargi.
2. Obszerne uzasadnienie skargi kasacyjnej zostało poświęcone w całości polemice z oceną stanu faktycznego sprawy dokonaną przez organy podatkowe, a uznaną przez Sąd za prawidłową. Równocześnie skarżąca nie wykorzystała podstawy kasacyjnej z art. 174 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie postawiła zarzutu naruszenia przez Sąd prawa procesowego mogącego mieć istotny wpływ na wynik sprawy (treść wyroku). Tym samym uniemożliwiła Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, przy rozpoznawaniu skargi kasacyjnej, ocenę prawidłowości ustalenia stanu faktycznego sprawy, w szczególności ocenę istoty umowy o wspólnym przedsięwzięciu zawartej przez skarżącą ze Spółką wodną M. Jak wyżej wskazano sąd kasacyjny związany jest granicami skargi kasacyjnej. Nie mógł zatem ?wykładać" intencji skarżącej i usuwać istotnych braków skargi.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 maja 2004 r. (SA/Sz 1633/02) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Przedsiębiorstwa Przemysłu Cukierniczego G S.A. w S na decyzję Izby Skarbowej w Szczecinie z 17 czerwca 2002 r. Nr PB. 1-32-4218/823-48/2002 w przedmiocie straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 r.

Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynikało, że organy podatkowe zakwestionowały m.in. zaliczenie przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych przekazanych na jej rzecz przez Spółkę Wodną M w S. na podstawie protokołów przekazania (dowodów PT), ponieważ skarżąca Spółka nie była właścicielem tych środków. Wg ustaleń organów podatkowych zadanie inwestycyjne pod nazwą ?Oczyszczalnia ścieków O zostało sfinansowane ze środków będących własnością Spółki wodnej, która została powołana m.in. w celu uporządkowania gospodarki ściekowej na terenie M oraz etapowej budowy pięciu grupowych oczyszczalni ścieków, w tym oczyszczalni ścieków O co stanowiło, że przedmiotowa inwestycja była własnością Spółki wodnej. Z tego względu podział wybudowanej oczyszczalni ścieków na zasadzie współwłasności ułamkowej między członków spółki, m.in. PPC G S.A., a następnie przekazanie tego środka trwałego na podstawie protokołów przekazania nie mogło pociągać za sobą skutków podatkowych. Spółka nie miała prawa dokonywać odpisów amortyzacyjnych.