Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2007 r., sygn. I OSK 809/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Rausz Sędziowie Anna Łuczaj NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 marca 2006 r. sygn. akt IV SA/Po 810/05 w sprawie ze skargi B. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu - uwzględniając skargę B. D. wyrokiem z dnia 8 marca 2006 r. IV SA/Po 810/05 uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż Kolegium uchybiło innym przepisom, a w szczególności art. 139 kpa. W swoim odwołaniu B. D. kwestionowała decyzję organu I instancji, jedynie w tej części, w jakiej odmówiono jej dodatku z tytułu samotnego wychowywania synów. Art. 139 kpa stanowi, że organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, chyba że zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub rażąco narusza interes społeczny". Wyrażony w cytowanym przepisie zakaz reformationis in peius wyraża się tym, że organ odwoławczy nie może pogarszać, określonej decyzją organu pierwszej instancji, sytuacji prawnej strony odwołującej się. Strona odwołująca się powinna bowiem pozostawać w usprawiedliwionym przekonaniu, że wniesione przez nią odwołanie, jeżeli nie okaże się skuteczne, spowoduje co najwyżej utrzymanie jej dotychczasowej sytuacji prawnej ustalonej zaskarżoną decyzją, w żadnym zaś przypadku nie doprowadzi do jej pogorszenia" (vide Komentarz do KPA - M. Jaśkowska, A. Wróbel, Zakamycze 2000 str. 772).