Wyrok NSA z dnia 28 sierpnia 2007 r., sygn. I OSK 1306/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie NSA Jolanta Rajewska (spr.) Małgorzata Borowiec Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 2478/05 w sprawie ze skargi Autobusowych Linii Prywatnych "A" Spółka z o.o. z siedzibą w E. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych oraz wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 20 kwietnia 2006 r. sygn. akt VI SA/Wa 2478/05 uchylił decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] nr [...] w części dotyczącej nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganego zezwolenia, a oddalił skargę Autobusowych Linii Prywatnych Sp. z o.o. z siedzibą w E. w pozostałym zakresie.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Warmińsko-Mazurski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] nr [...] nałożył na Autobusowe Linie Prywatne "A" Sp. z o.o. karę pieniężną w łącznej wysokości 9200 zł., w tym: 1) karę 3000 zł za wykonywanie transportu drogowego bez uiszczenia opłaty drogowej, 2) karę 6000 zł za wykonywanie przewozu regularnego specjalnego bez zezwolenia oraz 3) karę 200 zł za nieokazanie wyciągu z planu pracy lub kopii rozkładu jazdy. Od decyzji tej odwołała się Spółka "A", zaskarżając ją jedynie w części dotyczącej dwóch pierwszych wymienionych kar. Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, art. 4 pkt 9, art. 18 ust. 1 i ust. 4, art. 42 ust. 1, art. 87 ust. 1 pkt 1 lit.a oraz art. 92 ust.1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, oraz lp.1.2.1. i 1.4.1 załącznika do tej ustawy (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 204. poz. 2088), a także § 4 ust. 1 i 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 14 grudnia 2001 r w sprawie uiszczania przez przedsiębiorców opłat za przejazd po drogach krajowych (Dz. U. Nr 150, poz. 1684 ze. zm.), utrzymał w mocy decyzję organu I instancji w zaskarżonej części. Podał przy tym, że opłatę drogową uiszcza się za przejazd po drodze krajowej konkretnym pojazdem, o określonych parametrach. W karcie dotyczącej tej opłaty należy zatem wpisać numer rejestracyjny pojazdu. Tylko dopełnienie tego wymogu pozwala na ustalenie czy przedmiotowa należność rzeczywiście została uiszczona za przejazd danego pojazdu. W sprawie bezsporne jest, że kierowca Spółki "A" nie posiadał dowodu uiszczenia opłaty za przejazd zatrzymanego do kontroli pojazdu. Wymierzenie przewoźnikowi z tego tytułu kary pieniężnej było w pełni uzasadnione. Decyzja organu I instancji nie narusza prawa także w pozostałym zakresie. Kontrolowany przewóz polegał bowiem na przewozie określonej grupy osób, z wyłączeniem innych osób, na ustalonej w umowie trasie i według uzgodnionego z dyrektorami szkół rozkładu jazdy, a wsiadanie i wysiadanie odbywało się na przystankach komunikacji publicznej. Powyższe ustalenia w pełni potwierdza zebrany w sprawie materiał dowodowy. Wynika z niego, że w chwili kontroli strona wykonywała krajowy zarobkowy przewóz osób - przewozy regularne specjalne, a na taką działalność nie posiadała wymaganego zezwolenia.