Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2007 r., sygn. II OSK 943/06

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie: Sędzia del. WSA Marzenna Linska - Wawrzon (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Stahl Protokolant Anna Wieczorek po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2007r., na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 14 marca 2006 r. sygn. akt II SA/Bk 950/05 w sprawie ze skargi E. U. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] września 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] września 2005 r. Nr [...], po rozpoznaniu odwołania E. U., utrzymało

w mocy decyzję Burmistrza R. z [...] stycznia 2005 r. Nr [...] odmawiającą ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z infrastrukturą niezbędną do funkcjonowania obiektu, na terenie obejmującym działkę nr 14/4 we wsi C. Gm. R.

Wyrokiem z dnia 14 marca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny

w Białymstoku oddalił skargę wniesioną na powyższą decyzję przez E. U.

W uzasadnieniu tego wyroku Sąd stwierdził, że Burmistrz Miasta R. jako przyczynę wydanej decyzji odmownej wskazał ustalenia § 5 ust. 1, pkt

7 rozporządzenia Nr 12/05 Wojewody Podlaskiego z 25 lutego 2005 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza Rajgrodzkiego, zabraniające lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, w którym położona jest niemal cała działka objęta wnioskiem.

Skarżąca wnosząc odwołanie od tej decyzji zarzuciła: błędną wykładnię art. 61 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717, ze zm.) poprzez rozstrzygnięcie w sprawie tylko i wyłącznie w ramach regulacji rozporządzenia Nr 12/05 Wojewody Podlaskiego w sytuacji, gdy pod pojęciem zgodności decyzji z przepisami odrębnymi ustawodawca rozumiał katalog przepisów odrębnych i powszechnie obowiązujących, a w szczególności art. 21 i art. 32 ust. 1 Konstytucji RP oraz rażące naruszenie art. 140 Kodeksu cywilnego i § 5 pkt 7 rozporządzenia Nr 12/05 Wojewody Podlaskiego