Wyrok NSA z dnia 9 maja 2007 r., sygn. II FSK 633/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Grzegorz Borkowski (spr.), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 listopada 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 637/04 w sprawie ze skargi Adama D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 18 lutego 2004 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. oraz odsetek od zaległości w zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2001 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od Adama D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 5.883 (pięć tysięcy osiemset osiemdziesiąt trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 633/06

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną przez Adama D. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz orzekł, że decyzja ta nie podlega wykonaniu.

Powyższą decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, którą Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. oraz odsetki od zaliczek. Uzasadniając swoje decyzje organy podatkowe wskazały, że Adam D. w 2001 r. prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej "G.", której był wspólnikiem. W księgach rachunkowych spółki stwierdzono nieprawidłowości polegające m.in. na niewykazaniu przychodu należnego z tytułu bezumownego korzystania przez leasingobiorców z przedmiotów umów leasingowych po ich wygaśnięciu, a także polegające na zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów z tytułu dokonanych odpisów amortyzacyjnych od zlikwidowanych środków trwałych nieprawidłowo zakwalifikowanych przez spółkę jako straty w środkach trwałych.