Wyrok NSA z dnia 9 maja 2007 r., sygn. II FSK 632/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Bogusław Dauter (spr.), Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 listopada 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 638/04 w sprawie ze skargi Kazimiery B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 18 lutego 2004 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. oraz odsetek od zaległości w zaliczkach na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2001 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od Kazimiery B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 5.883 (pięć tysięcy osiemset osiemdziesiąt trzy) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 18 listopada 2005 r., I SA/Wr 638/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną przez Kazimierę B. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 18 lutego 2004 r., (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz orzekł, że decyzja organu nie podlega wykonaniu.

2. Powyższą decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, określającą skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 r. oraz odsetki od zaliczek. Uzasadniając swoje decyzje organy podatkowe wskazały, że K. B. w 2001 r. prowadził działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej "G.", której była wspólnikiem. W księgach rachunkowych spółki stwierdzono nieprawidłowości polegające m.in. na niewykazaniu przychodu należnego z tytułu bezumownego korzystania przez leasingobiorców z przedmiotów umów leasingowych po ich wygaśnięciu, a także polegające na zawyżeniu kosztów uzyskania przychodów z tytułu dokonanych odpisów amortyzacyjnych od zlikwidowanych środków trwałych nieprawidłowo zakwalifikowanych przez spółkę jako straty w środkach trwałych.