Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2007 r., sygn. II FSK 590/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie NSA Grzegorz Borkowski (sprawozdawca), del. WSA Anna Maria Świderska, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 listopada 2005 r. sygn. akt I SA/Gl 1292/05 w sprawie ze skargi Elżbiety D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 17 grudnia 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy przyznania ulgi w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu wyszkolenia ucznia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną przez Elżbietę D. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższą decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, po ponownym rozpatrzeniu odwołania skarżącej, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu podatkowego pierwszej instancji. Uzasadniając to rozstrzygnięcie organ wskazał, że w wyniku rozpoznania wniosku strony o przyznanie ulgi podatkowej z tytułu wyszkolenia ucznia organ podatkowy pierwszej instancji decyzją odmówił przyznania wnioskowanej ulgi przyjmując, że strona ani żaden z pozostałych wspólników spółki cywilnej "F." nie dysponuje uprawnieniami zawodowymi i pedagogicznymi do szkolenia ucznia w nauczanym zawodzie.

Rozpatrując ponownie odwołanie Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że mając na uwadze treść uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 2003 r., aktualnie przedmiotem spraw było ustalenie czy wspólnik strony posiadał wymagane kwalifikacje do szkolenia uczniów w nauczanym zawodzie. W tej kwestii organ odwoławczy ustalił, że od dnia 20 kwietnia 1990 r. Marek D. posiadał tytuł technika mechanika o specjalności naprawa i eksploatacja pojazdów samochodowych uzyskany w wyniku ukończenia Technikum Zawodowego Zespołu Szkół Samochodowych dla Pracujących w G. Następnie wskazał, że na zasadzie przepisu par. 9 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1992 r, w sprawie organizowania i finansowania praktycznej nauki zawodu (...), instruktorzy, o których mowa w par. 7 ust. 2 pkt 2, a więc właściciel i pracownik powinni legitymować się odpowiednimi kwalifikacjami zawodowymi. Powinni oni posiadać kwalifikacje zawodowe co najmniej mistrza w zawodzie, którego będą nauczać. Organ odwoławczy wyraził pogląd, że "osoba dysponująca kwalifikacjami mistrza w danym zawodzie, bądź legitymująca się kwalifikacjami porównywalnymi z kwalifikacjami mistrza oraz wymaganymi prawnie stosowanymi uprawnieniami pedagogicznymi może być instruktorem praktycznej nauki zawodu".